سندرم روده تحریک پذیر از شایع‌ترین بیماریهای گوارشی است (شیوع 20-5%). پاتوفیزیولوژی بیماری سالهاست كه در هاله ابهام است و تشخیص بر اساس معیارهای Rome III و علائم بیماری مانند تغییرات شكل و قوام مدفوع و الگوی دفع تكیه دارد). ﺳﻨﺪرم روده ﺗﺤﺮﯾﮏﭘﺬﯾﺮ اﻏﻠﺐ ﻧﻮﻋﯽ اﺧﺘﻼل ﻋﻤﻠﮑﺮدی ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽآﯾﺪ زﯾﺮا ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ اﺗﯿﻮﻟﻮژی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﯾﺎ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﺑﺮای آن ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺧﺘﻼل در ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺮﮐﺘﯽ ﯾﺎ ﺣﺴﯽ دﺳﺘﮕﺎه ﮔﻮارش ﺑﺎﺷﺪ (1) .

اﺧﺘﻼل ﻋﻤﻠﮑﺮدی رودهﻫﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻪ اﺳﺘﺮس ﻧﺴﺒﺖ داده ﻣﯽﺷﺪ اﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮔﺴﺘﺮده ﻫﻨﻮز ﺛﺎﺑﺖ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺘﺮس و ﻫﯿﺠﺎن ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺮوز IBS ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﺑﺴﯿﺎری از ﺑﯿﻤﺎران اﺳﺘﺮس ﺳﺒﺐ  تشدید IBS ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ IBS اﻏﻠﺐ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺣﺮﮐﺎت روده ﺑﺰرگ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در ﺑﻌﻀﯽ ﺑﯿﻤﺎران ﺣﺮﮐﺎت ﻏﯿﺮﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﻮﻟﻮن ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﻘﺶ ﻋﻮاﻣﻞ دﺳﺘﮕﺎه ﻋﺼﺒﯽ ﻣﺮﮐﺰی در ﺑﯿﻤﺎرﯾﺰاﯾﯽ IBS ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻋﻼﺋﻢ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﺧﺘﻼﻻت ﻋﺎﻃﻔﯽ و اﺳﺘﺮس و ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ درﻣﺎنﻫﺎی ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﻗﺸﺮ ﻣﻐﺰ ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﯽﮔﺮدد. ﻋﻠﻞ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ دﯾﮕﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﮑﺮوبﻫﺎﯾﯽ ﻈﯿﺮ ﺳﺎﻟﻤﻮﻧﻼ، ﺷﯿﮕﻼ و ﮐﺎﻣﭙﻠﯿﻮﺑﺎﮐﺘﺮ اﺳﺖ . ﺳﻠﻮلﻫﺎی اﻧﺘﺮوﮐﺮﻣﺎﻓﯿﻨﯽ ﺣﺎوی ﺳﺮوﺗﻮﻧﯿﻦ در ﮐﻮﻟﻮن ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ IBS ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺳﻬﺎل زﯾﺎدﺗﺮ از اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﻢ اﺳﺖ. ﺳﻄﻮح ﭘﻼﺳﻤﺎﺋﯽ ﺳﺮوﺗﻮﻧﯿﻦ در اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺎﻻﺳﺖ [2،] . در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺎﺳﺖ ﺳﻞ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ  . ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ IBS ﺗﻐﯿﯿﺮ در درك ﺣﺲ اﺣﺸﺎﺋﯽ اﺳﺖ [2،3]. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻋﻼﺋﻢ IBS ﺣﺪود 25 -50% از ﻣﺮاﺟﻌﺎت ﺳﺮﭘﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﮔﻮارش را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ [2-5-1] . اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ ﺷﯿﻮع ﺑﺎﻻ و ﻣﺰﻣﻦ ﺑﻮدن IBS و ﻧﯿﺰ دﺷﻮاری درﻣﺎن اﯾﻦ اﺧﺘﻼل ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .. ﭘﺮ وﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎ ﻣﯿﮑﺮوارﮔﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎی زﻧﺪهای ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺎﮐﺘﺮیﻫﺎی ﻣﻔﯿﺪ دﺳﺘﮕﺎه ﮔﻮارش ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺗﺤﺖ ﻋﻨﺎوﯾﻦ ﺑﺎﮐﺘﺮی دوﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﺎﮐﺘﺮی ﻣﻔﯿﺪ  . [ 8-6 ] ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ  ﭘﺮوﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﮑﻤﻞﻫﺎی ﻏﺬاﯾﯽ و ﯾﺎ درﻣﺎن ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. ﻣﯽﺗﻮان ﭘﺮوﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎ را ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺑﺎﮐﺘﺮیﻫﺎی ﻣﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﺳﺖ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد . ﺳﺎﯾﺮ اﺷﮑﺎل ﻣﺼﺮف ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﺷﯿﺮ و ﺣﺘﯽ اﺷﮑﺎل داروﯾﯽ ﻗﺮص، ﮐﭙﺴﻮل و ﭘﻮدر در دﺳﺘﺮس  . [ 8 -6 ] ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺮوﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎ در درﻣﺎن ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻠﯽ ﻋﻼﺋﻢ IBS ﻣﻮﺛﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ [،9] . در ﻣﻮارد دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺪم ﺗﺤﻤﻞ ﻻﮐﺘﻮز، اﺳﻬﺎل ﻣﺴﺎﻓﺮان، اﺳﻬﺎل ﻧﺎﺷﯽ از آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ، ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎی ﺗﻐﺬﯾﻪای ﻧﻈﯿﺮ ﮐﻤﺒﻮد وﯾﺘﺎﻣﯿﻦﻫﺎی ﮔﺮوه B ﻧﯿﺰ ﭘﺮوﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮ ﺪﻧ  . [10] ولی در عین حال مطالعات مختلف نتایج مشابه نشان نداده اند و  دارای نتایج ضد و نقیضی می باشند با توجه به این که این نتایج مختلف می باشد جهت بررسی این موضوع تصمیم به این مطالعه گرفته شد

فلور میكروبی روده:

فلور میكروبی طبیعی روده، یک جزء متابولیكی فعال ولی مطالعه نشده دفاع میزبان است . فلور طبیعی ، غنی ترین چالش آنتی ژنی را به همراه یک اثر تحریكی قوی بر ای بلوغ بافت لنفوئید وابسته به روده برای میزبان فراهم می كند . تعدادی از گونه های باكتریایی موجود در فلور روده، بطور بالقوه مضر محسوب می شوند كه علت این مسئله، توانایی بالقوه آنها در تولید سموم، توانایی تهاجم مخاطی یا فعال سازی كارسینوژنها و ایجاد پاسخ های التهابی است. ۱۰– ۲۰ جنس باكتریایی در فلور روده بصورت غالب موجود هستند كه از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

Peptococcus, Eubacterium, Clostridium,Lactobacillus, Bacterioides, Bifidobacterium, Fusobacterium, Veillonella, Escherchia, Peptostreptococcus

باكتریهایی که دارای ویژگیهای بهبود دهنده سلامت هستند عبارتند از:

بیفیدوباكتریا و لاكتوباسیلوس .عملكرد اصلی فلور میكروبی روده فعالیت متابولیک است كه منجر به حفظ انرژی و مواد غذایی قابل جذب می شود . همچنین می توان به آثار مهم تروفیک روی سلولهای اپی تلیال روده و عملكرد ایمنی و حفاظت میزبان در برابر هجوم میكروبهای بیگانه نیز اشاره کرد . در بیماریهای عفونی و شرایط التهابی ، تعادل میكرواكولوژی روده به گونه ای تغییر می كند كه تعداد باكتریهای دارای پتانسیل بیماری زایی افزا یش یافته و واكنش سلامت بین میزبان و باكتری مختل می شود و در نتیجه یک پاسخ ایمنی توسط این دسته از باكتریهای ساكن روده می تواند القا شود . از جمله این بیماریها، می توان به آرتریت روماتوئید و بیماریهای آلرژیک اشاره کرد اسهال، عفونتهای دستگاه ادراری یا واژینیت زمانی رخ می دهند كه فلور نرمال میكروبی به دلیل استفاده از آنتی بیوتیكها، دارو درمانی یا سایر پروسه های درمانی دچار اختلال شود . از جمله توانایی های فلور طبیعی برای محافظت میزبان در برابر جایگزینی نامطلوب و ناخواسته پاتوژنها، مقاومت در برابر كولونیزه شدن پاتوژنها است كه می تواند با مصرف آنتی بیوتیكها یا تعدادی از پروسه های درمانی دیگر مختل شود . یک هدف مهم درمان با تركیبات بایوتراپیوتیك، متوقف كردن تكثیر پاتوژن ها است تا بدین ترتیب فلور طبیعی دوباره مستقر شود .توانایی تامین زمان مورد نیاز برای استقرار مجدد مقاومت در برابركولونیزه شدن، مكانیسم محتمل درمان موفق با تركیبات بایوتراپیوتیک است .

 نقش پروبیوتیک ها در تغییر تركیب و متابولیسم فلورمیكروبی روده :

فلورمیكروبی روده در یک فرد غالبا ثابت است هر چند كه این فلور در افراد مختلف ممكن است متفاوت باشد. با این حال تجویز پروبیوتیک ها هم در  نوزادان تازه متولد شده و هم در بزرگسالان منجر به تغییر در پروفایل میكروبی و فعالیتهای متابولیكی مدفوع می شود .

هر چند این تغییرات اندك است، با این حال درصورت تجویز در شرایط پاتولوژیک اكثرا برای اصلاح روند بیماری كافی است . در اغلب شرایط، تجویز پروبیوتیک ها منجر به افزایش تعداد بیفیدوباكتریا و لاكتوباسیلوس ها، كاهش PH  مدفوع، كاهش در فعالیت آنزیمهای باكتریایی می شود.

در نوزادان تازه متولد شده، فلور میكروبی روده با افزودن پروبیوتیک ها به فرمولهای تغذیه ای اصلاح می شود . بدلیل وجود فلور بیفیدوباكتری زیادی در روده نوزادانی كه از شیر مادر تغذیه می كنند و مقاومت بیشتر این نوزادان در برابر بیماریهای عفونی مختلف در مقایسه با نوزادان مصرف كننده شیر خشك، توجه به این مسئله جلب شد كه فلوربیفیدوباكتریا را بعنوان فلور عمده روده نوزادان مصرف كننده شیر خشك ایجاد کنن د. در یک مطالعه ۷ روزه، مدفوع نوزادان تغذیه شده با یک با مدفوع نوزدانی B.bifidum فرمولاسیون صناعی حاوی كه فرمولاسیون صناعی مشابه ولی فاقد بیفیدوباكتریا دریافت كرده بودند و نیز با مدفوع نوزادان

 مصرف كننده شیر مادر مقایسه شد. نوزادان تغذیه شده با فرمولاسیون حاوی پروبیوتیک و نوزادان تغذیه شده با شیر مادر، بیفیدوباكتریا در مدفوع خود داشتند در حالیكه نوزادان گروه سوم این باكتری در مدفوعشان دیده نشد. PH مدفوع نوزادان دریافت كننده شیر مادر و نوزادان دریافت  كننده شیر حاوی پروبیوتیك،6/83  بود. در یک  مطالعه دوماهه دیگر با بهره گرفتن از یک فرمولاسیون صناعی حاوی B. bifidum ، PH  مدفوع در این نوزادان و نوزادان تغذیه شده با شیر مادر یكسان بود در حالیكه این در نوزادان گروه كنترل كه با فرمولاسیون فاقد بیفیدوباكتریا تغذیه شده بودند ، بطور معنی داری بالاتر بود.

سناریوی مشابهی در بزرگسالان مشاهده می شود . در داوطلبان با میانگین سنی 5/31 سال، تجویز یک فراورده پروبیوتیكی از B.longum  منجر به افزایش شمارشی بیفیدوباكتریا و كاهش شمارش كلوستریدیوم، كاهش PH  مدفوع و كاهش غلظت آمونیاک مدفوع گردید . دریک مطالعه دیگر بر روی ۶۴ زن، تجویز Lactobacillus GG منجر به بازیافت LGG در مدفوع و كاهش فعالیت  و Nitroreductase ، -glucuronidase و Glycoholic acid hydrolyse مدفوع شد. دفع ادراری   -cresol فرآورده ای ناشی از bacteroids fragilis روده ای نیز كاهش پیدا كرد . فعالیت آنزیم های ذكر شده در مدفوع در تمام طول مدت تجویز پروبیوتیک پایین باقی می ماند) ۴ هفته(و زمانی كه مصرف پروبیوتیک ها  قطع شد، این میزان به غلظتهای اولیه بازمی گردد.

كاهش فعالیت آنزیم های βglucuronidase, Azoreductase  روده ای پس از تجویز L.acidophilus نیز نشان داده شده است.

وقتی داوطلبان سالم لاكتوباسیلوس هایی را كه توانایی جایگیر شدن در مخاط را دارا هستند دریافت می كنند، غلظت لاكتوباسیلوسها در مخاط روده افزایش یافته و غلظت بی هوازی های گرم منفی، انتروباكتریاسه و كلوستریدیومها كاهش دهنده سولفیت كاهش می یابد. در بررسی دیگر گزارش شد مصرف  299V L.Plantarum  در یک نوشیدنی میوه ای حاوی جو تخمیر شده، غلظت اسیدهای كربوكسلیک بویژه اسید استیک و اسید پروپیونیک را در مدفوع افراد داوطلب سالم افزایش داد. این اسیدهای چرب با زنجیره كوتاه، یک منبع انرژی برای سلولهای مخاطی كولون محسوب می شوند . بعنوان مثال یک غلظت افزایش یافته از اسیدهای چرب با زنجیره كوتاه در لومن روده می تواند برای وضعیت مخاط مفید باشد . علت این افزایش غلظت در مطالعه فوق ، احتمالا بدلیل تغییری است كه در تركیب فلور میكروبی روده حادث شده است . به این صورت كه L.plantarum  احتمالا از افزایش تعداد باكتریهای تولید كننده اسید استیک و اسید پروپیونیک و یا از مهار باكتری هایی كه این تركیبات را كاتابولیزه می كنند، حمایت می كند . بعنوان یک توضیح مكمل در این زمینه می توان گفت كه L. Plantarum مقدار موسین را در كولون افزایش می دهد ، چراکه این باكتری تولید موسین مخاطی را بصورت In vitro تحریک می كند. افزایش مقدار موسین ممكن است منجر به افزایش میزان مواد قابل تخمیر در كولون شود، موادی كه قابلیت تبدیل به اسیدهای چرب با زنج یره كوتاه را دارا هستند.

مكانیسم اثر:

مكانیسم های پیشنهادی زیادی برای توجیه توانایی  پروبیوتیک ها در محافظت میزبان در برابر اختلالات گوارشی وجود دارد . مجموع كلیه فرایندهایی كه باكتریها از طریق آن كونولیزه شدن) استقرار (سایر گونه های باكتریایی را در بدن مهار می كنند مقاومت در برابر كولونیزه شدن نامیده می شود. گونه های مختلف بیفیدوباكتریا بعنوان عوامل مقاومت در برابر كولونیزه شدن باكتریهای پاتوژن در روده بزرگ شناخته شده اند .

یک باكتری پروبیوتیكی ممكن است پاتوژن های مختلف را با مكانیسم های متفاوتی مهار كند . تعریفی از مكانیسمهای اثر پروبیوتیک ها برای حفاظت میزبان در برابر بیماریهای گوارشی در زیر آمده است:

۱– تولید تركیبات مهار كننده:

پروبیوتیک ها مواد مختلفی را تولید م ی كنند كه هم بر روی باكتریهای گرو مثبت و هم بر روی گرم منفی ها اثر مهار كننده دارند . این تركیبا ت مهار كننده شامل :

اسیدهای آلی نظیر استات، پروپیونات و بوتیرات، H2O2 و تركیبات باكتریوسن است. این مواد نه تنها تعداد سلولهای زنده پاتوژن ها را كم می كنند، بلكه ممكن است متابولیسم باكتریها یا تولید سموم توسط آنها را نیز تحت تاثیر قرار دهند .تولید باكتریوسن ها یا تركیبات پروتئینی توسط باكتریهای تولید كننده اسید لاكتیك، با فعالیت مهار كننده ویژه بر علیه گونه های باكتریایی بیش از همه مورد بررسی قرار گرفته است .

۲– رقابت برای جایگاه های اتصال

مهار رقابتی جایگاه های اتصال باكتریایی بر روی سطوح اپی تلیال روده، یک مكانی سم دیگر اثربخشی پروبیوتیكها است.  امروزه این مسئله پذیرفته شده است كه بسیاری از پاتوژنهای روده ای برای استقرار در روده و ایجاد بیماری باید بتوانند به دیواره روده متصل شوند . با توجه به این مسئله، تعدادی از گونه های پروب یوتیک ی بدلیل توانایی اتصالشان به سلولهای اپی تلیال انتخاب شده اند . در یک مطالعه پیشنهاد شده است كه پروبیوتیكها احتمالا با افزایش موسین های روده ای از اتصال E.coli دارای پتانسیل بیماریزایی به جدار روده جلوگیری می كنند .

۳–رقابت برای مواد غذایی:

رقابت برای مواد غذایی بعنوان یكی از مكانیسم های اثر پروبیوتیک ها پیشنهاد شده است . پروبیوتیک ها احتمالا از مواد غذایی كه مورد مصرف باكتریهای بیماریزا قرار می گیرد ، استفاده می كنند . مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد كه میكروارگانیسمهای روده ای، در مقایسه با Clostridium difficile برای جذب گلوكز مونومریک N-acetyl-glucosamineو Sialic acid ، موجود در كولون، كارآمدتر هستند.

۴– از بین بردن گیرنده های سموم

مكانیسم فرضی  S. boulardii جانوران را بر علیه كه  بیماری روده ای ناشی  C.difficile محافظت می كند، از بین بر دن گیرنده های سموم در مخاط روده است .

۵–تقویت سیستم ایمنی

این مطلب را هم بخوانید :

پروبیوتیک ها در سطوح متعددی بر روی سیستم ایمنی تاثیر می گذارند كه از جمله می توان افزایش سطح سیتوكاین ها و ایمونوگلوبولین ها، افزایش تكثیر سلولهای مونونوكلئاز، فعال كردن ماكروفاژها، افزایش فعالیت سلولهای Natural killer  تعدیل خود ایمنی و تحریک ، ایمنی در برابر باكتریهای بیماریزا و پروتوزوآها را نام برد. نشان داده شده است كه تمامی سلولهای باكتریایی، تكثیر سلولهای ایمنی را افزایش می دهند  و تولید سیتوكاینهای پیش التهابی مانند TNF-α و اینترلوكین ۶ را القا می كنند . برعكس، پروبیوتیكها سركوب تكثیر لنفوسیت ها و تولید سیتوكاین ها توسط سلول های T را تحت تاثیر قرار می دهند . مهمتر از همه اینكه پروبیوتیک ها این اثرات مثبت را بر روی سیستم ایمنی بدون ایجاد یک پاسخ التهابی مضر اعمال می كنند. پاسخ ایمنی، ممكن است زمانی كه چند پروبیوتیک با هم مصرف شوند و بصورت سینرژیک عمل كنند، افزایش یابد . همچنان كه عموما این اثر زمانی كه تلفیقی از لاكتوباسیلوس ها و بیفیدوباكتریا مصرف شود، دیده می شود .

شرکت زیست تخمیر متعهد شده است که در ازای مبلغی که دریافت می کند دارو و پلاسبو را به صورت یک شکل دارویی که کپسول می باشد برای این جانب تهیه کند.

نوع پروبیوتیکی که ما استفاده می کنیم کپسول فیمی لاکت یک فرآورده پروبیوتیک ساخت شرکت دانش بنیان زیست تخمیر است.فمی لاکت حاوی مقادیر بالایی از 7 گونه پروبیوتیک مفید تهیه شده از کلکسیون های معتبر اروپایی می باشد.پروبیوتیک ها با کمک بازسازی فلور طبیعی دستگاه گوارش اثرات محافظتی متعددی در بدن اعمال می کنند.این فرآورده همچنین دارای مقادیری پری بیوتیک است که زمینه رشد پروبیوتیک ها را فراهم می سازد. این محصول در برطرف کردن اختلالات شایع گوارشی مانند اسهال عفونی،اسهال مسافرتی،اسهال ناشی از آنتی بیوتیک،اسهال کودکان،اسهال مزمن،درد های شکمی،یبوست و کاهش کلسترول نقش موثری دارد.

Amount per serving :2 capsules

Lactobacillus casei                                    7Î109cfu

Lactobacillus acidophilus                        2Î109cfu

Lactobacillus  rhamnasus                        1/5Î109cfu