صفات زیادی هستند (بختیاری و همکاران، 1382).
1-3- منشاء و انتشار گردو
كشور ایران سرزمینی است حاصلخیز با اكوسیستمی متنوع و وسیع كه قسمتی از رویشگاه‌های وسیع گردو را در دنیا شامل میشود كه این تنوع اقلیم و اكوسیستم را در سایر نقاط جهان كمتر می‌توان یافت. منشأ طبیعی گردوی ایرانی، مناطق كوهستانی آسیای مركزی است. گرچه بسیاری از دانشمندان فلات ایران را منشأ اصلی
J.regia دانسته ولی تحقیقات مولكولی و ایزوآنزیمی ثابت نموده كه مركز تنوع گونه مذكور، دامنه‌های شمالی رشته كوه تین شان (Tien shan) واقع در استان زین جیانگ در شمال غربی چین می‌باشد (بختیاری و همکاران، 1382).
تاریخچه پرورش گردو به زمانهای بسیار دور و نامعلوم برمیگردد. برا ساس گزارش او روک (O, Rourke) و بعد از عصر یخبندان از آسیای صغیر به مناطق مختلف دنیا انتشار یافته است. ولی اسبلت بر اساس تصاویر فسیلی عقیده دارد که گردو قبل از پیدایش انسان وجود داشته است. گفته میشود که گردو در باغ شاه سلیمان پرورش داده می شد. در ایران قدیم گردو در معامله های پایاپای بکار برده می شد که از این طریق به کشورهای مصر، بیزانس، ایتالیا و حتی کشورهای اروپایی ودنیای جدید انتشار یافته است.
از آنجا كه گردو در گذشته‌های بسیار دور از فلات ایران به یونان و روم و بعداً به انگلستان برده شد و در سال 1769 میلادی توسط انگلیسی‌ها به امریكا رفته، برخی
این مطلب را هم بخوانید :
چگونه برای درس خواندن انگیزه داشته باشیم؟
از باغداران به اشتباه این گونه را گردوی انگلیسی (English Walnut) می‌نامند. برخی از ارقام گردو مربوط به J. regia از مناطق كوهستانی واقع در كارپاتین لهستان منشأ گرفته‌اند كه به (گردوی كارپاتی) معروفند. عده‌ای از محققین عقیده دارند كه این واریتهها
