محققان مختلف داده تا بتوانند با دقت و صحت گیاهان مورد نظر را انتخاب و مورد استفاده قرار دهند (جم زاد، 1388).
گیاهان دارویی نقش کلیدی در بهداشت جهانی ایفاء میکنند. در دهههای اخیر، توجهزیادی به احیای مجدد گیاهان دارویی و الحاق و استفاده آنها در سیستم طب مدرن شده است. این امر به دلایل متعددی نظیر آگاهی از عوارض جانبی داروهای شیمیایی، هزینه کم این داروها، مقاومت برخی از پاتوژنها به داروهای شیمیایی و نیاز به داروهای جایگزین، عدم وجود دارو برای برخی از بیماریها، عدم امكان تولید مصنوعی بعضی تركیبات مؤثره در صنایع داروسازی، ارزش دارویی و تجاری آنها و
همچنین اهمیت مواد مؤثره گیاهان دارویی در صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی میباشد. به همین دلیل مصرف این گیاهان روز به روز افزایش یافته است ( امیدبیگی، 1375؛ ارنست و کاتلین[1]، 2000).
1-1- علت رویکرد جهانی به تحقیقات و استفاده از گیاهان دارویی
رویكرد جهانی به استفاده از گیاهان دارویی و تركیبات طبیعی در صنایع دارویی، آرایشی، بهداشتی و غذایی و به دنبال آن توجه مردم، مسئولین و صنایع داخلی به استفاده از گیاهان دارویی و معطر، نیاز مبرم به تحقیقات پایهای و كاربردی وسیعی را در این زمینه نمایان میسازد. گیاهان دارویی یكی از منابع بسیار ارزشمند در گستره وسیع منابع طبیعی هستند كه در صورت شناخت علمی، كشت، توسعه و بهرهبرداری صحیح میتوانند نقش مهمی در سلامت جامعه، اشتغالزایی و صادرات غیر نفتی هر کشوری داشته باشند. تنوع آب و هوا و شرایط اكولوژیک مختلف، باعث تنوع و غنای گیاهان دارویی در سراسر ایران شده است. تحقیقات همه جانبه و بهرهبرداری صحیح از این گیاهان، به ویژه در زمانی كه استفاده جهان از گیاهان دارویی در صنایع دارویی، آرایشی، بهداشتی و غذایی شتاب بسیار بالایی گرفته است، لازم و ضروری است.
برنامهریزی جامع برای گیاهان دارویی میتواند علاوه بر دستیابی به مدیریت توسعه پایدار در این بخش بالاخص در ابعاد كلان توسعه اقتصادی، زیست محیطی، بهداشتی (خودكفایی دارویی)، اشتغال، امنیت غذایی و ذخایر ژنتیكی در عرصه ملی و جهانی به عنوان یک منبع درآمد ارزی برای كشور محسوب و ایفای نقش نماید.
این مطلب را هم بخوانید :
ریسک های بانکداری الکترونیک بر عملکرد بانک
وجود برنامهای جامع و هماهنگ بین مراكز تحقیقاتی، آموزشی و اجرایی و همچنین وجود اعتبار لازم در این امر میتواند راهگشای توسعه در گیاهان دارویی باشد. در این ارتباط یک نظام مدیریتی و جامعنگر نیازهای تحقیقاتی و اجرایی كشور را تعیین نموده و در نهایت با كنار هم قرار دادن نتایج بدست آمده،