اگر چه بیشتر کلاس های دانشگاه از آموزش سنتی چهره به چهره استفاده میکنند، بسیاری از دوره های آنلاین در دسترس هستند که در آن از سخنرانی ویدئویی به صورت دیجیتال استفاده می شود. که به صورت ضبط فیلمی از یک مدرس دانشگاه میباشد.این سخنرانی ها ممکن است پیچیده ویا همراه با ارائه اسلاید باشند (اسبورن،۲۰۱۰).
سخنرانی های ویدئویی آنلاین در سال های اخیر به طور فزاینده ای رایج شده اند؛ سخنرانی های ویدیوئی اغلب برای دانش آموزان و دانشجویان زمان اضافی به منظور یادگیری مطالب کلاسی را فراهم میکند و این امکان را برای آن ها فراهم میکند که بارها به سخنرانی ها گوش دهند. (برشت واگیلبی،۲۰۰۸). علاوه بر این، سخنرانی های ویدئویی آنلاین با آموزش های صوتی و تصویری میتواند تجربه یادگیری غنی تررا برای دانشجویان فراهم کند و برای آن ها این امکان را فراهم میسازد که همانند یک کلاس واقعی به دیدن و گوش دادن بپردازند. برای یادگیری مؤثر، دانش آموزان و دانشجویان باید دانش قبلی خود را با دانش جدید پیوند دهند. دانش آموزانی که قادر به پیوند دانش جدید با دانش قبلی نیستند برای درک، یادآوری و دسترسی به دانش جدید دچار مشکل میباشند (اندرسون، ۱۹۹۵). روش های ارزیابی مرسوم (به عنوان مثال، ارزیابی و محاسبه نمرات و اعلام آن) اطلاعات اندکی در مورد وضعیت دانش آموز یا سطح دانش وی میدهند (لاو و یوئن، ۲۰۱۰). بنابرین برای اصلاح این محدودیت های ارزیابی سنتی تکنیک های ارزیابی جایگزین مورد نیاز است (ریوز، ۲۰۰۰). یک تکنیک جایگزین در ارزیابی سطح دانش دانش آموزان نقشه مفهومی[۷۱] میباشد، که ساختار دانش آن ها را نشان میدهد . با این حال، نقشه مفهوی اغلب برای ارزیابی و مقایسه ساختار دانش گروه بیشتری از دانش آموزان نامناسب است، و آن ها فاقد مقیاس برای اندازه گیری کیفیت دانش میباشند. یک راه حل برای بررسی تعداد زیادی از دانشجویان و مشخص نمودن کیفیت دانش فردی ،شبکه راه یاب[۷۲] است. شبکه راه یاب یک الگوریتم بر اساس نظریه گراف برای نشان دادن دانش در قالب شبکه میباشد، که قادر است از دانش آموزان متعدد ارزیابی نماید و همچنین ارزیابی کیفیت دانش با مقایسه شباهت ها اعمال می شود(کوک، ۱۹۹۲؛ کوک و شوانولدت[۷۳]، ۱۹۸۸). این روش سه اندازه گیری از کیفیت دانش افراد به دست آورده است: شاخص PRX، شاخص GTD، و شاخص PFC (شاخص C). مطالعات قبلی تأیید میکنند که این شاخص ها برای ارزیابی کیفیت دانش دانشجویان در حوزه های مختلف یادگیری مؤثر است (چن، ۱۹۹۷؛ داویس، کورتیس، و اسکتر[۷۴]، ۲۰۰۳؛ گلد اسمیت، جانسون، و اکتون[۷۵]، ۱۹۹۱؛ گومز، هدفیلد و هانسر[۷۶]، ۱۹۹۶). با این حال، یادگیرندگان با نمرات دانش مشابه ممکن است درک ویا تصورات مختلف ساختارهای دانش های متفاوت داشته باشند .
در حال حاضر پیشرفت های فناوری اطلاعات راه حل های مؤثر برای این مشکل است. بسیاری از محققان سیستم های یادگیری الکترونیکی[۷۷] شخصی را برای افزایش بهره وری یادگیری فردی پیشنهاد کردهاند
(چن، لی، و چن، ۲۰۰۵، چن، لیو، و چانگ، ۲۰۰۶؛ چن، ۲۰۱۰، لاو و یوئن، ۲۰۱۰؛ تنگ و مک کالا، ۲۰۰۳).
بزرگترین تفاوت بین یادگیری جدید و یادگیری سنتی و چهره به چهره در کلاس درس استقلال آن از زمان و مکان است. اما این استقلال موانع و مشکلاتی را نیز در بر دارد. مثلا این روش دانشجویان را از معلمان و دیگر دانشجویان در زمان و فضا جدا می کند به طوری که دانشجویان نمی توانند سئوال بپرسند و پاسخ آن را به موقع از معلمان دریافت کنند.همچنین معلمان دقیقا نمی توانند حس و شرایط یادگیری یادگیرنده را برای انطباق با میزان پیشرفت آن ها مورد سنجش قرار دهند. این امر به ویژه در صورت عدم استفاده ازویدیوهای کامپیوتری بسیار صدق می کند.بنابرین، مؤثر بودن استراتژی یادگیری جدید به طور جدی مورد سوال میباشد. مشکلات روش های سنتی تدریس یادگیری عمدتاً بر نظرات شخصی کارشناسان و یا نتایج حاصل از پرسشنامه تکیه دارد. با این حال معلمان باید شیوه تدریس خود را با مواد آموزشی منطبق سازند و این امر از طریق مشاهده پاسخ دانش آموزان در کلاس امکان پذیر میباشد. اما در حال حاضر، به لطف ظهور کامپیوتر و اینترنت، مربیان به صورت دقیق میتوانند میزان یادگیری دانش آموزان را ثبت نمایندکه این اندازه گیری و ثبت در گذشته مشکل بود.این کمک های فنی جدید تکنولوژی را با آموزش و پرورش ادغام میکند.
به لطف فن آوری اطلاعات، یادگیری ها را می توان عینی ثبت نمود و این یکی از مزیت های مهم یادگیری جدیداست. اطلاعات یادگیری را می توان به دو دسته تقسیم نمود: صفات یادگیری[۷۸] و صفات یک برنامه آموزشی[۷۹]. صفات یادگیری شامل توانایی یادگیری،عملکرد یادگیری، استعداد یادگیری، سبک یادگیری و سبک شناختی میباشد. در حالی که صفات یک برنامه آموزشی شامل سطح دشواری مواد یادگیری، فعالیت های یادگیری، و ارزیابی است.
۲-۲-۳-۵-۱- ارتباطات با واسطه کامپیوتر (CMC)[80]
در آموزش و پرورش در مواجهه با پیشرفت تکنولوژی، مربیان و اساتید مجبور به ترکیب تکنولوژی کامپیوتر با شیوه های آموزشی میباشند. ارتباط با واسطه کامپیوتر سبب تسهیل یادگیری سازه [۸۱]و یادگیری فردی[۸۲]
میگردد (ابرمی وبرس، ۱۹۹۶؛ هرزیگ، ۲۰۰۴). در محیط های با واسطه،دانشجویان برای بیان نظرات خود و یا برای کمک گرفتن ازاساتیدو همسالان کمتر احساس تهدید میکنند (برس، ابرمی و آموندسن[۸۳]، ۲۰۰۰)
و ازسیستم آموزشی دانشگاه انتظار می رود پس از ورود کامپیوتربه سیستم آموزشی بیشتر دانشجو محورباشد (گوزلی،آوانزینو، و بور[۸۴]، ۲۰۰۱). مطالعات متعدد نشان داد که استفاده از رایانه در آموزش و پرورش در وظایف یادگیری پیچیدگی به ارمغان می آورد و در نتیجه سبب افزایش انگیزه دانش آموزان و دانشجویان میگردد (بیکر، گیرهارت، و هرمان، ۱۹۹۰؛ دویر، ۱۹۹۴). این امر کمک میکند تا دانش آموزان بیشتر متکی به خود گردند، مربیگری همسالان را تشویق می کند و منجر به تسهیل همکاری در این مسیر میگردد.
برخی از محققان عوامل مؤثر بر CMC در آموزش و پرورش را مورد بررسی قرارداده اند. ایرانی نشان داد که غنای اطلاعات و فاکتورهای طراحی سیستم بر نگرش دانش آموز،عملکرد و رضایت آنان و بر عملکرد یادگیری آنان اثر دارد (ایرانی، ۱۹۹۸). زاگورسکی اشاره کرد که نگرانی در مورد پذیرش دانش آموزان و
دانشجویان از ابزار جدیدرا نباید نادیده گرفت(زاگورسکی[۸۵]،۱۹۹۷).بارس و همکاران نشان دادند که انگیزه دانش آموز در پذیرش دانشجو از کنفرانس کامپیوتری (CC)[86] به عنوان یک ابزار آموزشی تاثیر داشت
(بارس و همکاران، ۲۰۰۰). دانش آموزانی که معتقد بودند که CC به آن ها برای یادگیری مواد درسی کمک خواهد کرد (دستاورد انتظار) و دانش آموزان که بر این باور بودند که آن ها میتوانند توانایی استفاده از CC را به دست آورند(خودکارآمدی) فعالیت و عملکرد یادگیری بهتری را نسبت به دانش آموزانی که نگران عملکرد خود در مقایسه با دیگران بودند (هدف مدار) داشتند. محققان همچنین دریافتند که آموزش فن آوری برای معلمان مورد نیاز است برای اینکه آن ها را قادر میسازد تا از فن آوری به عنوان یک ابزار برای برنامه درسی خود استفاده نمایند (هرزیگ[۸۷]، ۲۰۰۴).
۲-۲-۳-۵-۲- فن آوری های ارتباطی تلفن همراه در آموزش و پرورش
“