پایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد (M.Sc. )

گرایش: اقتصاد كشاورزی

عنوان پایان نامه :

بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش بیمه محصول گندم :

مطالعه موردی منطقه بیضا استان فارس

استاد راهنما :

دکتر ابراهیم سری دیوشلی

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
چکیده
نظر به اهمیت بالای بیمه ی محصولات کشاورزی در افزایش تولید و کاهش ریسک در بخش کشاورزی این مطالعه تلاشی در راستای شناسایی عوامل مؤثر بر احتمال پذیرش بیمه ی محصول گندم و همچنین شناسایی عوامل مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به بیمه گندم در منطقه بیضا استان فارس با بهره گرفتن از الگوی لاجیت بوده است. همچنین در این مطالعه سعی شد به بررسی و مقایسه خصوصیات فردی و اجتماعی بیمه شدگان و بیمه نشدگان و علل تمایل یا عدم تمایل به پذیرش بیمه محصول گندم از سوی گندم کاران منطقه پرداخته شود. این پژوهش از طریق روش اسنادی و پیمایشی با تکمیل پرسشنامه در بهار 1393 انجام شد. نتایج مطالعه مشخص کرد که در مورد متغیرهای تعداد افراد خانواده، سطح زیر کشت، تعداد ساعات شرکت در کلاس های ترویجی و آموزشی، رضایت از پرداخت صندوق بیمه بابت خسارت، رضایت از عملکرد صندوق بیمه محصولات کشاورزی، آگاهی کشاورزان از اهداف و فواید بیمه بین کشاورزان گندم کار بیمه شده و نشده تفاوت معنی داری در سطح 10 درصد وجود دارد. همچنین نتایج مدل لاجیت نشان داد متغیرهای سابقه کار کشاورزی، تعداد افراد خانوار، سطح زیر کشت، تعداد ساعات شرکت در کلاس های آموزشی و ترویجی ونیز رضایت از عملکرد صندوق از عوامل تأثیرگذار بر پذیرش (تقاضای) بیمه گندم توسط کشاورزان گندمکار منطقه بیضا استان فارس بوده است. بعلاوه متغیرهای سطح زیر کشت، تعداد قطعات زمین زراعی، داشتن شغل دوم، تعداد دفعات خسارت، رضایت از عملکرد بیمه و رضایت از پرداخت بیمه بر نگرش کشاورزان منطقه نسبت به بیمه گندم مؤثر بوده است.

واژه های کلیدی: بیمه محصولات کشاورزی، تقاضای بیمه، مدل لاجیت، گندم.
فصل اول
کلیات
1-1- مقدمه
کشاورزی نقشی حیاتی و راه بردی در نظام اجتماعی و اقتصادی بر عهده دارد. با وجود اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد کشور، فعالیت در این بخش نسبت به دیگر فعالیت های تولیدی و اقتصادی متفاوت است. از جمله این که فعالیت در بخش کشاورزی به علت اتکای زیاد به طبیعت و وابستگی آن به عوامل و شرایط جوی و محیطی، فعالیتی همراه با ریسک محسوب می شود و تولیدکنندگان این بخش همواره با خسارات بی شماری ناشی از بروز حوادث قهری و بلایای طبیعی رو به رو می باشند و زندگی اقتصادی آن ها در معرض مخاطرات جدی قرار دارد (یعقوبی و چیذری، 1380). به عبارتی دیگر تولیدكنندگان محصولات كشاورزی در اغلب موارد تصمیمات مربوط به تخصیص زمین و تولید محصولات

این مطلب را هم بخوانید :

در مورد سب رهبری - دوشنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۸

 مختلف را در فضایی از نبود اطمینان و بی ثباتی قیمت ها و بازده اتخاذ می كنند. این نوسانها كه ناشی از مجموعه ای از عوامل تصادفی و خارج از كنترل تولیدكننده است، موجب عدم تمایل به سرمایه گذاری در درازمدت می شود. در سال های گذشته ابزارهای مختلفی همچون مدیریت ریسك به كار گرفته شده است تا از شدت این خطرات كاسته شود. بیمه محصولات كشاورزی به عنوان جانشین و گاهی مكمل روش های سنتی مانند كشت توأم، تنوع تولید در مزرعه، قیمت تضمینی و … از جمله ابزارهای مؤثر در مدیریت ریسك در كشاورزی است. از نظر ماهیت، در واقع بیمه كشاورزی نوعی فناوری است كه برای كاهش ریسك گریزی كشاورزان و در نتیجه افزایش كارایی آنها در استفاده بهینه از عوامل تولید و تمایل بیشتر به سرمایه گذاری در فعالیتهای كشاورزی ایجاد شده است (ویلیام و همکاران، 1999). مفهوم بیمه در كشاورزی عبارت است از تضمین جبران بخشی ازخسارت وارد شده برعوامل تولید، محصول و عوامل بالفعل لازم برای عملیات اقتصادی در فاصله زمانی پیش از تولید تا مصرف محصولات در مقابل خطرات تهدیدكننده و غیرقابل پیشگیری، به شرط آنكه پیش بینی احتمال وقوع خطرات امكان پذیر باشد (اسمیت و بوکت، 1996). بدین ترتیب نقش بیمه تعدیل فشار خسارتهای ناشی از خطر است، به گونه ای كه خسارتهای بالفعل بر یک فرد یا یک گروه متمركز نخواهد شد (رستمی و همکاران، 1386).

از آنجا که ایران دهمین كشور بلاخیز جهان شناخته شده است، به طوری كه از مجموع 40 نوع بلیه طبیعی ثبت شده در جهان ، 31 نوع آن در ایران اتفاق می افتد (رحمانی، 1382). این امر میزان مخاطرات تأثیرگذار بر فعالیتهای كشاورزی در ایران را روشنتر می سازد. از طرف دیگر با عنایت به اینكه امروزه اقتصاد جهان به سمت كاهش دخالت مستقیم اقتصادی دولت در بخشهای تولیدی و افزایش مشاركت بخش خصوصی در فعالیتهای تولیدی و اقتصادی پیش می رود، سیاستگذاران و برنامه ریزان ایران نیز   می كوشند تا زمینه جلب و جذب سرمایه های خصوصی در تولید كشاورزی را فراهم آورند. یكی از راهكارهای مؤثر در نیل به اهداف فوق را می توان در فناوری بیمه و بهره مندی از مزایای آن در بخش كشاورزی جستجو كرد كه از آن به عنوان كارآمدترین اهرم حمایتی دولت نام برده می شود. این در حالی است که بیمه محصولات كشاورزی علی رغم اینكه در ایران قدمتی بیش از دو دهه دارد، هنوز نتوانسته است به طور گسترده بر كشاورزی كشور سایه اندازی كند. این امر ناشی از یک سری عوامل و موانع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است كه باید مورد توجه و مطالعه قرار گیرند (عین اللهی احمد آبادی، 1387). در واقع شواهد نشان می دهد كه فرایند بیمه محصولات كشاورزی در ایران پویایی لازم را ندارد و این موضوع به طور عمده برخاسته از شناخت محدود كشاورزان از بیمه محصولات كشاورزی و نیز كم درآمدی آنهاست (رستمی و همکاران، 1386).