عبارت است از مناطقی كه از لحاظ دسترسی به دام در حد متوسط قرار گرفته و از لحاظ خاك و پوشش گیاهی به عنوان معرف تمامی مرتع و یا بخشی از مرتع می توانند در نظر گرفته شوند(مقدم 1381).

– منطقه بحرانی[20]

عبارت است از قسمت هایی از یک مرتع که پوشش گیاهی و خاک آن بر اثر بهره برداری مفرط به شدت تخریب شده باشد( مقدم 1381).

– منطقه معرف[21]

عبارت است ازعرصه ای که از لحاظ گونه های غالب، میزان تولید، درصد تاج پوشش، درصد ترکیب گیاهی، فیزیوگرافی زمین، دسترسی دام به مرتع و غیره معرف تیپ مرتعی مورد نظرباشد. (مصداقی-الف1377).

– تنوع[22]

تنوع شامل غنای گونه ای و وفور نسبی(یكنواختی) گونه ها در داخل نمونه یا جامعه است(مقدم 1381).

– غنای گونه ای[23]

به تعداد گونه ها در یک نمونه یا جامعه غنای گونه ای گویند. البته تنوع گونه ای فقط بر حسب تعداد گونه ها نیست بلكه می توان تنوع را بر حسب پوشش تاجی و یا وزن توده زنده گونه ها نیز تعریف كرد(مصداقی1381) . غنای گونه ای تعداد كل گونه ها در یک ناحیه می باشد و به فراوانی نسبی گونه ها در جامعه كار ندارد.یكی از مشكلات این فاكتور وابستگی به اندازه نمونه می باشد. یعنی هرچه اندازه نمونه بزرگتر باشد غنای گونه ای هم افزایش می یابد(روزنزیگ[24] 1995).

– یكنواختی[25]

به فراوانی نسبی گونه ها در یک نمونه یا جامعه فوفور نسبی یا یكنواختی می گویند(مصداقی-الف 1377).

– چیرگی[26]

درجه غلبه یک گیاه در جامعه، با صفت های پوشش ،تراكم و فراوانی نسبی را چیرگی گویند( مقدم 1381).

این مطلب را هم بخوانید :

-1 Smith

-2Manske

-3 Pendelton