4-2 مقایسه چارچوب با چارچوب‌های دیگر(bench marking)……

4-2-1 بیان پارامتر های مقایسه……………………………………….. 110

4-2-2 مقایسه قابلیت‌های چارچوب‌ها………………………………. 112

4-3 تحلیل با بهره گرفتن از پرسشنامه ……………………………………. 114

4-3-1 مشخصات پاسخ دهندگان…………………………………….. 114

4-3-2 بررسی قابلیت اعتماد پرسشنامه …………………………… 118

4-3-3 پرسشنامه:………………………………………………………. 122

4-3 شبیه سازی …………………………………………………………… 130

فصل پنجم نتیجه گیری و پیشنهادات

5-1 خلاصه………………………………………………………………… 148

5-2 مزایای اجرای این پروژه……………………………………….. 148

5-3 معایب…………………………………………………………………. 150

5-4 نتیجه گیری …………………………………………………………. 150

5-5 پیشنهادات با توجه به مورد کاوی برای پیاده سازی ERP های تجمیعی…….. 151

5-6 کار های آینده…………………………………………………………. 152

منابع ……………………………………………………………………………… 154

پیوست ها…………………………………………………………………………… 162

ضمیمه ب: فراوانی پاسخ پرسشنامه ……………………………………… 158

چكیده لاتین……………………………………………………………….. 185

چکیده:

یکی از مسائل پر چالش و روز دنیا برای سازمان‌های امروزی , همکاری و تجمیع سازمان‌های گسترده است. سازمان‌هایی که به دنبال بهبود شرایط و وضعیت خود در بازار رقابتی هستند، همواره به دنبال راه کارهایی بهینه برای ایجاد یک همکاری متناسب بین بخش‌های سازمانی خود می‌باشند . تا بتوانند به بهترین نحو ممکن منابع سازمان را مدیریت نمایند . دست یابی به این مهم , نیاز به یک رویکرد فکری و عملی مناسب خواه داشت که همواره با شرایط و بازار های کنونی منطبق بوده و نیاز های سازمان‌های امروزی را بر طرف نماید. چارچوب ارائه شده در این پروژه یک رویکرد فکری و عملی را برای سازمان‌های گسترده و رقابتی امروزی فراهم می‌کند. این چارچوب به دنبال بهبود مدیریت منابع سازمان و ایجاد حاکمیت معماری سرویس گرا در آن است. چارچوب پیشنهادی در این پروژه برای بهبود تصمیم گیری و عملکرد سازمان‌ها، سیستم پشتیبان تصمیم را در ضمیمه سیستم برنامه ریزی منابع سازمان پیشنهاد می‌کند. این چارچوب جهت بهبود عملکرد، از بدو ورود به سازمان و استراتژی‌ها، اهداف و فرایندها شروع کرده و با تحلیل وضعیت سازمان و اعمال باز مهندسی سعی در بهبود شاخص‌های مطرح در سازمان، ایجاد مدیریت بهینه در منابع سازمان و اعمال حاکمیت معماری سرویس گرا دارد. در این پروژه از شرکت‌های فعال در صنعت خودرو سازی ایران جهت بررسی این چارچوب استفاده شده است.

فصل اول: کلیات

1-1- مقدمه

فشارهای هزینه و رقابت بین سازمان‌های امروزی باعث شده که سازمان‌ها به سمت ایجاد یک بستر یا چارچوب مناسب و در عین حال ساده و سازگار بروند تا بتوانند در بازار رقابتی با توان بالا حرکت کنند. در این بستر توسعه به جای کاغذ بازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های پایه‌ای، از راه حل‌های یکپارچه و جامع که عملیات‌های مدل سازی، شبیه سازی، پایش، طراحی و بهبود را انجام دهد، استفاده می‌کنند. که لازمه‌ی عملیاتی شدن این راه حل، استفاده از بستر سرویس گرایی و برنامه‌های کاربردی مدیریت منابع سازمان به صورت یکپارچه است.

ماهیت مدیریت فرایند کسب و کار و معماری سرویس گرا می‌توانند مکمل همدیگر باشند. در هر سازمان در ابتدا شاکله سازمان از طریق فرایندهای کسب و کار بدست می‌آیند. این فرایندها برای ارتباطات بینابینی خود به تکنولوژی و فناوری‌های ارتباطی نیازمندند که شکل بارز و بهینه آن در معماری سرویس گرا مطرح و بیان می‌شود. لذا این دو در کنار هم و با همکاری هم می‌توانند به بهبود سازمان کمک کنند.

از عوامل مطرح در سازمان‌ها برنامه‌ریزی منابع سازمان است. این برنامه‌ریزی شامل کلیه تأمین‌ها و برنامه‌ریزی‌های از تا مین اولیه و برنامه تأمین کنندگان شروع و نهایتاً تا تحویل به مشتری و خروج از سازمان ادامه پیدا می‌کند. این برنامه ریزی را اصطلاحاً ERP [1] گویند.

در حال حاضر نقاط ضعفی در ERP وجود دارد: (1) علی رغم دستاوردهای آن در فرایند مدیریت و برنامه‌ریزی منابع، نمی‌تواند به مدیریت جامع بلادرنگ پویا که برای پاسخ به تغییرات عملی و تصمیم‌گیری معقول مهم است، دست پیدا کند. (2) خیلی از شرکت‌ها هنوز از ERP در یک سطح مشترک مثل سیستم‌های اطلاعاتی عمومی (که هدف ان‌ها جمع آوری اطلاعات ، انتقال ، محاسبه است)، استفاده می‌کنند، علاوه بر این، ماژول پشتیبان تصمیم در ERP ، فاز جمع آوری اطلاعات را به جای تجزیه و تحلیل جامع نگه می‌دارد. (3)عدم انعطاف پذیری ERP در روش تکراری تجزیه و تحلیل در شرکت‌های مختلف، و نتیجه‌گیری‌های غیرمنطقی و نامناسب. (4) در حال حاضر، ERP به خوبی در مدیریت اطلاعات داخلی سازمان کارش را انجام می‌دهد، اما ERP در تعامل خارجی و تصمیم گیری گروهی نمی‌تواند اقدامات موثری انجام دهد. (5)امروزه با توجه به توسعه سرویس گرایی و همچنین وجود سازمان‌های شبکه‌ای و گسترده، نیاز به پیاده‌سازی ERP در قالب گسترده و همکار، وجود دارد. اما با توجه به عدم وجود زیر ساخت‌های مناسب و عدم به کار گیری چارچوب کلان و منطبق در جهت بهبود عملکرد ERP , کارایی مناسب محقق نمی‌گردد.

لذا با توجه به نقاط ضعف بیان شده نیاز به چارچوبی کاملاً یکپارچه که کلیه نقاط ضعف را پوشش دهد الزامی است. آن چه که امروزه علاوه بر بحث یکپارچه سازی منابع سازمان لازم است،ایجاد یک محیط است که در آن قسمت‌های مجزای یک شرکت یا شرکت‌های مجزا ،خودشان بتوانند فعالیت‌هایشان را مدیریت کنند و با سایر قسمت‌های کسب و کار و شرکایشان و همچنین مشتریان و تأمین کنندگان، بتوانند تعامل داشته باشند. پس هدف ایجاد محیطی است که کاربران، خصوصاً در سازمان‌های تولیدی، فرایندهای کسب و کارشان را در زیر ساخت‌های کسب‌وکار صرف نظر از آنکه در داخل یا بیرون شرکت باشند، مدیریت کنند.

این امکان برآورده نمی‌شود مگر با فراهم کردن بستر سرویس‌ها. در چنین بستری برنامه‌ریزی‌های منابع سازمان به شکل سرویس‌های مورد نیاز درخواست و در وب سرور مرکزی، سرویس‌دهی می‌شوند. کارایی در سیستم‌هایERP را می‌توان با پیش بینی صحیح زمان و کمیت‌ها، یکپارچگی همه جانبه و کاهش خطا‌ها و بهبود عملکرد ,به شکل قابل توجهی افزایش داد. اما همواره درصدی از خطا امکان وقوع دارد، که نتیجه معکوس در کارایی را ایجاد می‌کند. این خطاها می­توانند خطای محاسباتی و یا حتی اشتباهات و خطاهای حیاتی‌تری باشند.بنابراین استفاده از یک سیستم پشتیبان تصمیم, [2]DSS, همواره خطر وقوع خطا را به همراه خواهد داشت. بنابراین با استفاده محض از این سیستم‌ها، دست‌یابی به اهداف سیستم به خطر خواهد افتاد. بنابراین نیاز است که همواره صحت این تصمیمات بررسی و سپس به عنوان تصمیم به سیستم القا شود. لذا، برای بهبود عملکرد ERP، نیازمند سیستم همکار پشتیبان تصمیم هستیم. علت اینکه این سیستم‌ها برای استفاده در مقیاس‌های مختلف و به شکل وسیع فراهم می‌شود، این است که افراد زیادی در سیستم از تصمیم‌گیری‌های مشابهی استفاده می‌کنند. بنابراین به آن‌ها امکان استفاده از الگوریتم‌های استاندارد و یا استفاده از چارت‌های مختلف را می‌دهد.

1-2 فرضیات مسئله:

–  در این پروژه، سازمان‌های تولید در صنعت تولید خودرو در ایران در نظر گرفته شده است.

–  معماری سرویس گرا بدون در نظر گرفتن زبان و ماشین مورد استفاده برای اجرای سرویس‌ها، یک چارچوب برای سرویس‌های ارتباطی توزیع شده فراهم می‌کند.

– معماری و ساختار ERP به گونه‌ای است که یکپارچگی و جامعیت اطلاعات سطح سازمان را فراهم نموده و جریانی روان از اطلاعات بین بخش‌های مختلف سازمان فراهم می‌کند.

– سیستم پشتیبان تصمیم، سیستمی جهت یادگیری، تأمین انعطاف پذیری، پاسخگویی سریع، پوشش دادن تغییرات و کمک به تصمیم گیری در زمینه های مختلف است.

– چارچوب و زنجیره تولید مد نظر, از SCM[3] شروع تا تولید و مونتاژ و تحویل به مشتری و CRM [4] ادامه می‌یابد و چارچوب با نگاه به کل زنجیره ایجاد می‌گردد.

üچارچوب سرویس گرا، با ساختاری مبتنی بر فناوری است و تبادلات اطلاعات با بهره گرفتن از سرویس‌ها انجام می‌شود.

1-3 هدف از اجرا :

اهداف اصلی که در این پایان نامه مد نظر قرار خواهد گرفت:

—حاکمیت معماری سرویس گرا

— توسعه چرخه عمر مدیریت فرایند کسب و کار و مدیریت منابع سازمان در جهت پوشش چرخه عمر معماری سرویس گرا

این مطلب را هم بخوانید :

— افزایش چالاکی، کاهش هزینه برای سازمان‌های تولیدی و ایجاد یکپارچگی بین سیستم‌های اطلاعاتی و فناوری زیر ساختی

— رسیدن به مدل یکپارچه با اجماع ایده های مطرح در دو حوزه کسب و کار و فناوری اطلاعات

— کاربردی کردن مدل پیشنهادی با در نظر گرفتن حدود مطالعه موردی

— رسیدن به یک چارچوب و سکو[5] جامع در جهت توسعه برنامه‌ریزی منابع سازمان در سیستم‌های سرویس گرا

— هوشمند سازی سیستم با در نظر گرفتن سیستم‌های پشتیبان تصمیم در برنامه ریزی‌های سازمان‌های تولید و مونتاژ خودرو در ایران

— بهبود فرایندها با بهره گرفتن از مهندسی مجدد فرایندها و سوق دادن سازمان از ساختار گرایی به فرایند گرایی با زیر ساخت فناوری در صنعت خودرو سازی

1-4توجیه ضرورت انجام پروژه :

امروزه می‌توان رشد اطلاعاتی در سازمان و پیچیده‌تر شدن فرایندهای کسب و کار را مشاهده نمود؛ لذا این سازمان‌ها به مدیریت و کنترل فرایندهای کسب و کارشان نیازمند می‌باشند. زیرا ساز و کارهای متنوع و مختلفی برای مدیریت بر فرایندهای کسب و کار تهیه و طراحی گردیده است. اما در این سیستم‌ها شناسایی و نظارت بر فرایندها از یک سو و کنترل عملکرد آن‌ها از سوی دیگر، همچنین ملموس شدن این فرایندها در دنیای واقعی مهم‌ترین دیدگاه‌هایی است که در فناوری اطلاعات مطرح می‌باشد و سیستم‌های کنونی این دو را مجزا می‌دانند. چرا که در گذشته در یک سازمان تجاری، فرایندها به عنوان هسته مرکزی قرار داشتند و برای هر فرایندی سیستم مجزایی را تهیه می‌کردند که به آن‌ها سیستم‌های جزیره ای می‌گفتند. به دلیل عدم ارتباط بین این سیستم‌ها و نداشتن یک مدل یکپارچه، اهداف کلی مدیریتی سازمان به نحو مناسبی پاسخ داده نمی‌شد. برای این منظور و رفع مشکلات، ایده های مدل‌های یکپارچه و همکار شکل گرفت.