1-4-مقدمه. 94
2-4-آمار جمعیت شناختی.. 95
1-2-4-جنسیت.. 95
2-2-4-سطح تحصیلات.. 96
3-2-4-سن.. 97
4-2-4- سابقه کار. 98
3-4-آمار استنباطی.. 99
1-3-4-بررسی نرمال بودن متغیرها: 99
2-3-4-بررسی وضعیت متغیرهای تحقیق. 99
1-2-3-4- فرایند داخلی.. 100
2-2-3-4- رشد و یادگیری.. 102
3-2-3-4- مشتری.. 104
4-2-3-4- مالی.. 107
3-3-4-آزمون فرضیات تحقیق. 109
4-3-4-مقایسه متغیر های تحقیق. 112
فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهاد
1-5- مقدمه. 114
2-5- مروری بر موضوع تحقیق و روش اجرای آن. 114
3-5- تحلیل و تفسیر نتایج حاصل از فرضیه های تحقیق. 115
4-5- پیشنهادات تحقیق. 116
4-5-1 پیشنهادات در راستای یافته های تحقیق ..116
5-4-2 پیشنهادات برای تحقیقات آتی.. 118
6-5- محدودیت های تحقیق. 118
منابع. 119
چکیده
بهبود مستمر عملکرد سازمانها، نیروی عظیم همافزایی ایجاد میکند که این نیروها میتواند پشتیبان برنامه رشد و توسعه و ایجاد فرصتهای تعالی سازمانی شود. بنابراین این تحقیق در صدد است که وضعیت موجود در سازمان تربیت بدنی دو استان مرکزی و قم را بر اساس ویژگی کارت امتیازی متوازن مورد بررسی قرار دهد. تحقیق حاضر از نوع جهتگیری ترکیبی از تحقیق کاربردی و بنیادی میباشد. نوع مطالعه از نوع توصیفی – پیمایشی میباشد. حجم نمونه تحقیق بعد از تعیین تعداد جامعه مدنظر یعنی کلیه افراد شاغل در سازمان تربیت بدنی استان مرکزی با استان قم به تعداد 256 نفر، از طریق نمونه گیری کوکران 154 نفر تخمین زده شد. در این تحقیق از پرسشنامهای که دارای 32 گویه در طیف 5 درجه ای (خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم) استفاده شده است تا از طریق این ابزار و داده های حاصل از آن به بررسی وضعیت فعلی عملکرد سازمان تربیت بدنی استان مرکزی و استان قم با بهره گرفتن از روش کارت امتیازی متوازن و مقایسه وضعیت در این دو شهر پرداخته شود. به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t ساده و t مستقل استفاده شده است. پس از پردازش داده ها توسط نرم افزارهای آماری spss، نتایج تحقیق نشان داد، که ارزیابی عملکرد از منظر مالی، منظر مشتری، فرایند داخلی و رشد و یادگیری روش BSC برای سازمان تربیت بدنی استان مرکزی و استان قم وجود دارد. در نهایت این نتایج تحقیق حاکی از این است ، ارزیابی عملکرد با بهره گرفتن از روش BSC برای سازمان تربیت بدنی استان مرکزی و استان قم وجود دارد که با توجه به سطح معنی داری گزارش شده در مورد متغیرهای فرایند داخلی و رشد و یادگیری و مشتری و کارت امتیازی متوازن از میزان 0.05مشخص شد، تفاوت معناداری میان متغیرهای مذکور در تربیت بدنی استان مرکزی و استان قم وجود ندارد. در متغیر مالی به علت کوچکتر بودن سطح معنی داری از میران 0.05 و منفی بودن تفاوت میانگین برتری با استان مرکزی میباشد.
واژگان کلیدی: کارت امتیازی متوازن، ارزیابی عملکرد.
1-1 مقدمه
اندازه گیری عملکرد از جمله بهترین راههای بدست آوردن اطلاعات برای تصمیم گیری در سازمانها است. بین سالهای 1850 تا 1975 سازمانها میتوانستند تنها با تصمیم گیری بر اساس اندازه های مالی به موفقیت خود اطمینان داشته باشند، ولیکن با افزایش رقابت در بازارها، مدیران علاوه بر اندازه های مالی نیازمند آگاهی از سایر جنبه های عملکرد سازمان نیز می باشند. بدین منظور بسیاری از سازمانها اندازه هایی را که بیانگر وضعیت سلامت سازمانشان است، گسترش داده اند. این اندازهها کمک خواهند نمود تا عملکرد و تلاشهای بهبود فرایند در مسیر خود هدایت شوند. بمنظور ایجاد و بکارگیری این اندازهها روشهای مختلفی توسعه یافتهاند که از آن جمله میتوان، به کارت امتیازی متوازن اشاره کرد. (علی بابایی، 1383)
روش کارت امتیازی متوازن[1] برای به وجود آوردن این اندازهها و استفاده از نشانگرهایی برای اندازهگیری عملکرد و سلامت سازمان با در نظر گرفتن نکات عنوان شده توسعه یافته است. برای این منظور نیاز به یک سیستم اندازه گیری عملکرد[2] میباشد که بر مبنای استراتژی[3]، عملکرد کلیه اجزاء سازمان را به طور پیوسته تحت کنترل و نظارت در آورده و آن را با برنامهها و اهداف سازمان مقایسه کند تا بتواند امور را، بهتر و اثربخشتر مدیریت کرده، میزان موفقیت، خروجی کار و پیشرفت، در بهبود[4] عملکرد سازمان و در نتیجه انگیزه و فرصت لازم را برای ارتقاء عملکرد سازمان فراهم مینماید. (قنبرزاده، 1391)
با توجه به مطالب ذکر شده در بالا، این تحقیق به مقایسه عملکرد سازمان تربیت بدنی استان مرکزی با استان قم با بهره گرفتن از روش کارت امتیازی متوازن می پردازد. این فصل در ادامه به تشریح و بیان مسئله، اهمیت و ضرورت موضوع و اهداف خاص و کاربردی تحقیق، سوالها و فرضیه های تحقیق، قلمرو مکانی و زمانی تحقیق می پردازد.
1-2 بیان مسئله
در عصر کنونی تحولات شگرف دانش مدیریت وجود نظام ارزیابی را اجتنابناپذیر نموده است ؛ به گونهای که فقدان نظام ارزیابی در ابعاد مختلف سازمان را، اعم از ارزیابی در استفاده از منابع و امکانات، کارکنان، اهداف و استراتژیها؛ به عنوان یکی از علائم بیماریهای سازمان قلمداد مینمایند. ( عزمی ، 2011).[5]
هر سازمان به منظور آگاهی از میزان مطلوبیت و مرغوبیت فعالیتهای خود بالاخص در محیطهای پیچیده و پویا نیاز مبرم به نظام ارزیابی دارد. از سوی دیگر فقدان وجود نظام ارزیابی و کنترل در یک سیستم به معنای عدم برقراری ارتباط با محیط درون و برون سازمان تلقی میگردد که پیامدهای آن کهولت و نهایتاً مرگ سازمان است)جیانگ یان،2010).[6] ممکن است بروز پدیده مرگ سازمانی به علت عدم وقوع یکباره آن، از سوی مدیران عالی سازمانها احساس نشود. لکن مطالعات نشان میدهد فقدان نظام کسب بازخورد امکان انجام اصلاحات لازم برای رشد، توسعه و بهبود فعالیتهای سازمان را غیر ممکن می کند، سرانجام این پدیده مرگ سازمانی است(مهرگان ، 2013).[7]
مسئله ارزیابی عملکرد سالیان زیادی است که محققان و کاربران را به چالش واداشته است. سازمانهای تجاری در گذشته تنها از شاخصهای مالی به عنوان ابزار ارزیابی عملکرد استفاده میکردند؛ تا اینکه «کاپلن و نورتن» در اوایل دهه 1980 پس از بررسی و ارزیابی سیستمهای حسابداری مدیریت، بسیاری از ناکاراییهای این اطلاعات را برای ارزیابی عملکرد سازمانها نمایان ساختند که این ناکارایی ناشی از افزایش پیچیدگی سازمانها، پویایی محیط و رقابت بازار بود ( نورتون و کاپلان)[8].
از طرفی استفاده از سیستم های ارزیابی عملکرد[9] که تنها بر شاخصهای مالی متکی هستند می تواند موجب بروز مشکلاتی برای سازمان شود که برخی از این
این مطلب را هم بخوانید :
جلسه های مهارت آموزی به والدین
مشکلات به شرح زیر است:
_ از آنجا که شاخصهای مالی با استراتژیهای سازمان ارتباط پیدا نمی کنند ممکن است با اهداف استراتژیک سازمان تضاد داشته باشند و موجب پدید آمدن مشکلاتی در تدوین استراتژی شوند. به عنوان مثال افراط در استفاده از «نرخ برگشت سرمایه» می تواند تنها به بهبودهای کوتاه مدت منجر شود.
_ معیارهای سنتی نظیر کارایی هزینه و مطلوبیت، ممکن است باعث فشار آمدن به مدیران در جهت توجه به نتایج کوتاه مدت شده و در نتیجه هیچگونه حرکتی به سمت بهبود صورت نگیرد.
_ شاخصهای مالی گزارش دقیقی درباره هزینه ی فرایندها ، محصولات و مشتریان نمی دهند و تنها بر فرایند کنترل بخشی به جای کل سیستم تاکید دارند.
_ شاخصهای مالی قادر به تشخیص هزینههای کیفی به شکل دقیق و مناسب نیستند و تنها تولید بیشتر را تشویق می کنند.[10] ( کرون و همکاران، 2012).
نواقص و کمبودهای سیستم های سنتی ارزیابی عملکرد به انقلابی در مدیریت عملکرد منجر شد به طوری که محققان و کاربران به سمت خلق سیستم های نوین ارزیابی عملکرد حرکت کردند که اهداف و محیط فعلی را مورد توجه قرار دهند و بدین ترتیب فرایندهای ارزیابی متعددی برای استفاده سازمانهای مختلف ایجاد گردید.
در این راستا، تحقیق موردنظر در جهت ارائه اطلاعات بهینه و کارآمد سعی در تعمیم مدل ارزیابی عملکرد با بهره گرفتن از روش کارت امتیازی متوازن را دارد به گونه ای که مدل مذکور، توانایی ارزیابی عملکرد سازمانی را با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه، داشته باشد. تانگ مطرح می نماید که جهت پیش بینی و اولویت بندی عوامل تاثیرگذار بر ارزیابی عملکرد سازمانی تکنیک های مختلفی وجود دارد و استفاده شده است که معمولترین آنها روش های رگرسیون و مدل های ARIMA هستند که این شبکه ها توانایی فراگیری سری های ساده خطی و قابلیت وفق شدن با توابع توزیع های آماری را دارا هستند اما با بهره گرفتن از روش ارزیابی متوازن می توان سری های غیرخطی را نیز محاسبه نمود( میلبرنت ، 2009).[11]
1-3 اهمیت و ضرورت موضوع
بهبود مستمر عملکرد سازمانها، نیروی عظیم همافزایی[12] ایجاد میکند که این نیروها میتواند پشتیبان برنامه رشد و توسعه و ایجاد فرصتهای تعالی سازمانی شود. دولتها و سازمانها و مؤسسات تلاش جلو