6-3-3- روش مطالعه ی آماری………………………………………………………………………..36

فصل چهارم : نتایج

1-4- نتایج حاصل از شمارش اسپرم ها……………………………………………………………………….38

2-4-  نتایج حاصل از بررسی اسپرم های زنده………………………………………………………………39

3-4-  نتایج حاصل از بررسی حرکت اسپرم ها…………………………………………………………….40

4-4- نتایج حاصل از بررسی درصد وزن دم اپیدیدیم  ………………………………………………….41

5-4- نتایج حاصل از ز درصد وزن بیضه ……………………………………………………………………41

فصل پنجم : بحث و نتیجه گیری

1-5- بحث……………………………………………………………………………………………………………51

2-5- نتیجه گیری……………………………………………………………………………………………………56

3-5- پیشنهادات…………………………………………………………………………………………………….57

منابع………………………………………………………………………………………………………………………59

مقدمه و هدف:

اولین مدارک استفاده از گیاهان در جهت بهبودی و درمان بیماری ها به دوران نئاندرتال[1] باز می‌گردد. در قرن شانزدهم، باغ های گیاهی به منظور کشت دارو در مدارس پزشکی به وجود آمد؛ تا اینکه در سال 1950 میلادی گزارش شد که 30 درصد از داروهای جدید نیزاز گیاهان مشتق می شوند. تمدن های چینی، ژاپنی، هندی و  بومیان آمریکا همه سیستم سنتی طب گیاهی را دارند در ایران نیز در دوران باستان، استفاده از گیاهان دارویی مد نظر بوده و در دوران پس از اسلام نیز طب سنتی شکوفایی خاصی‌یافته است (2، 3، 4، 6، 42، 76).

خارخاسک نوعی گیاه دارویی‌یک ساله است که در بسیاری از نواحی گرمسیری و معتدل جهان ‌یافت می‌شود که برای درمان بیماری های مختلف از جمله افزایش فشار خون، سنگ های مثانه و عفونت های اداری، ادم و آسیت و … استفاده می‌شود. همچنین این گیاه به واسطه‌ی وجود ساپونین های استروئیدی[2] در آن موجب افزایش تستوسترون[3] و افزایش فعالیت های جنسی می‌شود(10، 12، 31، 48).

تحقیقات ثابت کرده اند که تأثیر حرارت بر روی بیضه ها فقط به مرگ سلول ها در داخل بیضه و متعاقب آن کاهش تعداداسپرم ها محدود نمی‌شود، بلکه اسپرم های تولید شده ممکن است تواناییشان در بارور کردن و تولد جنین های  طبیعی نیز کاهش‌یابد(66).

در pestanداران برای انجام روند طبیعی  اسپرماتوژنز[4] دمای بیضه ها بایستی 7-2 درجه سانتی گراد پایین تر از درجه حرارت بقیه بدن نگهداری شود و در واقع هر فاکتوری که باعث افزایش دمای بیضه ها شود، بمانند دمای محیطی بالا و استرس حرارتی موضعی به ساختار کروماتینی اسپرم در اپیدیدیم آسیب می‌رساند و در نهایت باعث کاهش غلظت اسپرم ها و تعداد اسپرم های متحرک می‌شود. نشان داده شده که ‌یک حرارت خفیف به طور موقت باعث کاهش تعداد اسپرم بعد از دو تا سه هفته می‌گردد(23، 36، 50، 73، 74).

لذا با توجه به اثرات عصاره‌ی خارخاسک در روند اسپرماتوژنز و افزایش میزان باروری در جنس نر هدف اصلی از مطالعه‌ی حاضر ایجاد آسیب به بیضه ها و روند

 اسپرناتوژنز در اثر استرس حرارت موضعی و بررسی اثرات تجویز عصاره‌ی خارخاسک بر روی کیفیت اسپرم ها می‌باشد.

فصل دوم

کلیات و بررسی منابع موجود
فصل دوم

کلیات:

1-2- بررسی کلی گیاه خارخاسک و‌یافته های قبلی در مورد این گیاه دارویی:

1-1-2- طبقه بندی علمی[5] گیاه:

رده     :   دو لپه ای[6]

زیر رده :  جداگلبرگان[7]

سری    :   تالامی فلور[8]

راسته   :  سداب[9]

تیره     :   اسپند

جنس   :  تری بولوس[10]

گونه    :  تریس تریس[11] (تصویر شماره‌ی 1-2) (36).

2-1-2- نام های مختلف این گیاه در جهان و مشخصات ظاهری آن:

نام لاتین و دو جمله ای خار خاسک تری بولوس ترستریس به معنی caltrop بوته‌ی خار‌یا سلاح میخ مانند است. این گیاه همچنین با نام puncture vine شناخته می‌شود. نام های دیگر آن شامل: دمیر تیکانی، حمص الامیر، کوهک، سه کوهه، خسک، حسک، خنجک، خارخلتان، شکرحنج، سه کو هک، خار سه گوش، هرواء می‌باشد(9، 25).

خارخاسک گیاهی است علفی،‌یکساله، دارای ساقه های خوابیده‌یا انشعابات گسترده بر سطح خاک و پوشیده از تار که برگ و ساقه های جوان آن را تارهای ظریف می‌پوشاند. قسمت های مورد استفاده این گیاه شامل ریشه، میوه، دانه و گاهی کلیه اعضاء گیاه است ولی بیشتر از میوه آن استفاده می‌شود. میوه های آن گرد، پهن و خاردار به رنگ  سبز مایل به زرد، بدون بو و با طعم نامشخص هستند و در اواخر تابستان و اوایل پاییز جمع آوری می‌شوند که دارای پنج برچه گره مانند هستند و هر برچه دارای سطحی ناصاف است که بر روی آن تعداد چهار خار بلند و سخت دیده می‌شود (تصویر شماره‌ی 1-2) (2، 4، 14 ).

این مطلب را هم بخوانید :

تصویر 1-2:  شکل ظاهری خارخاسک و میوه‌ی آن

3-1-2- دامنه‌ی جغرافیایی رویش گیاه خار خاسک در ایران و جهان:

این گیاه در بسیاری از نواحی گرمسیری و معتدل جهان از جمله ایالات متحده و مکزیک، نواحی مدیترانه ای و اسپانیا،هند ، چین و سراسر آسیا‌یافت می‌شود. در ایران محل رویش این گیاه سراسر ایران از جمله غالب نواحی خشک شمال در ایران، اطراف تهران، کرج، قم، خراسان، بین دامغان، سبزوار، فارس و بخش مرکزی اصفهان، سیستان بلوچستان، بندرعباس و کر مان می‌باشد(2، 10 ).

4-1-2- محتویات شیمیایی گیاه خارخاسک:

ترکیبات شیمیایی این گیاه شامل مواد معدنی از قبیل سدیم، پتانسیم، گوگرد، کلسیم،  فسفر، ازت و کلر و موادی از قبیل تاتن، رزین، روغن ثابت، آکالوئید، پلی فنل ها است. علاوه بر این دارای پنج نوع گلکوزید می‌باشد که همگی دارای گلوکز هستند و علاوه بر گلوکز، قندهای رامنوز و آرابینوز نیز دارا می‌باشند (8، 55، 56، 72، 77، 78).

میوه خارخاسک شامل فلاووئید، ساپونین فوروستانول و آلکالوئیدهای هارمین[12] و هارمان[13] وترکیبات پرتودیوسینی[14] و پروتوگر اسیلینی[15] می‌باشد. در ریشه خارخاسک علاوه بر 22 اسید آمینه‌ی شناخته شده، آگلیکون[16] های روسکوژننین[17]، هکوژنین[18] و نئوتیگوژنین[19] نیز وجود دارد. برگ و ساقه‌ی این گیاه علاوه بر مواد رزینی حاوی ساپونین های استروئیدی با آگلیکون های دایوزژ نین، روسکوژنین و هکوژنین است (2، 22، ،39، 61).