طرح موضوع……………………………………… 88
3-1- سیر تشکیل دیوان کیفری بین المللی و صلاحیت ذاتی آن………………………. 88
3-1-1- حركت جامعه جهانی جهت تشكیل دیوان كیفری بین المللی……………………… 88
3-1-2- جرایمی كه در صلاحیت دیوان است……………………………………….. 96
3-2- حقوق اسیران جنگی………………………………………. 99
3-2-1- حمایت های كلی از اسیران و رفتار انسانی با آنان…………………. 99
3-2-1-1- رفتار انسانی………………………………………. 100
3-2-1-2- نفی اعمال تلافی جویانه و كسب اطلاعات و اخبار بدون رعایت اصول انسانی…………….. 102
3-2-1-3- حقوق مذهبی و مصونیت اموال شخصی اسیران جنگی………………………………………. 115
3-2-1-4- فرار اسیران……………………………………… 118
3-2-2- تنبیهات جزایی و انتظامی اسیران……………………………………… 119
3-2-2-1- تنبیهات انتظامی و جزایی اسیران جنگی………………………………………. 119
3-2-2-2- شكایت اسیران جنگی به لحاظ كیفیت اسارت……………………………………….. 124
3-2-3- حمایت های بین المللی از اسیران جنگی………………………………………. 125
3-2-3-1- كشور حامی………………………………………. 126
3-2-3-2- كمیته بین المللی صلیب سرخ………………………………………. 128
3-2-3-3- نماینده معتمد اسیران……………………………………… 130
3-2-3-4- سازمانهای بین المللی بشر دوستانه با تمرکز بر کمیته بین المللی صلیب سرخ………….. 131
3-3- مهمترین رای در رابطه با موضوع……………………………………… 132
3-3-1- بازگشت مستقیم به میهن و بستری شدن در کشور بی طرف…………………… 134
3-3-2- آزادی و بازگشت اسیران جنگی در پایان مخاصمات……………………………………….. 138
نتیجه گیری………………………………………. 140
منابع …………………………………….. 147
چکیده:
کنوانسیون 1949 ژنو (در خصوص رفتار با اسرای جنگی) مقرر می دارد که با پایان درگیری های فعال اسرای جنگی بدون تأخیر آزاد شده و به وطن شان برگردانده خواهند شد. کشور اسیر کننده تعهد دارد اسیر را به کشور متبوع خود اعاده کند و اسیر حق روشنی دارد تا به وطن خود برگردانده شود. ملاحظه می کنیم که برای اسیری که مایل به برگشت به وطن خود نیست هیچ گونه حقی برای برگردانده نشدن به کشور متبوع او پیش بینی نشده است. این مسئله و عدم نص قانون جنبه ی مجهول قضیه است.
اسیران جنگی با توجه به قوانین و كنوانسیون های اشاره شده از حمایت كشور حامی (كشور ثالثی كه حمایت از اسیران یک كشور از دو طرف درگیر را به عهده دارد) كمیته بین المللی صلیب سرخ، نماینده معتمد اسیران و سازمان های بین المللی انسانی و بشر دوستانه برخوردار می باشد كه این چهار عامل با بهره گیری از قوانین، مقررات، كنوانسیون ها و حمایت های دیوان كیفری بین المللی و صلیب سرخ جهانی نسبت به ایفاد حقوق اسیران جنگی اعم از زمان اسارت، زمان آزادی و حتی بعد از آزادی كه هركدام شرائط خاص خود را دارند اقدام می نمایند. به دلیل این كه در حین اسارت مشخص ممكن است كه مجروح شده یا به امراض گوناگون مبتلا شود یا در زمان آزادی شرائط جسمانی مساعدی نداشته باشد، در خواست پناهندگی از كشور ثالثی بنماید و یا تمامیت جسمانی و شخصیتی وی بعد از اسارت و در هنگام بازگشت به كشور متبوعه تهدید گردد حامیان ذكر شده به حمایت از اسیر می پردازند.
الف – مقدمه
انسان موجودی است جمع گرا و آمیخته از خواسته ها، علایق و غرائز كه این خواسته ها و برتری جوئی ها به طور قهری باعث تصادم و تقابل می شود یا به عبارتی
این مطلب را هم بخوانید :
دیگر به جنگ منتهی می شود كه این جنگ ها تبعاتی دارند منجمله اسیر شدن تعدادی از نیروهای متخاصم به دست طرف دیگر. انسان هائی كه به این سرنوشت دچار شده یا می شوند بنا به تجربیات بشر از جنگ های گذشته، حقوقی برای آنان در نظر گرفته شده كه حقوق زندانیان جنگی نامیده می شود. در عصر حاضر تحولی عمیق در مفهوم حاكمیت و مداخله دولت ها در امور داخلی حادث شده كه مسئله زندانیان جنگی نیز از این امر مستثنی نمانده به طوری كه یک سلسله قوانین، مقررات و كنوانسیون های الزام آور بین المللی تنظیم گردیده كه دولت ها بالاجبار باید از آن تبعیت نمایند در غیر این صورت با واكنش جامعه جهانی مواجه می گردند. بارزترین این قوانین و كنوانسیون ها حقوق بشر و حمایت از آزادی و تمامیت جسمی و معنوی افراد می باشد مجری این قوانین و مقررات و رسیدگی به جرائمی مانند نسل كشی، جنایات جنگی و… در حال حاضر در صلاحیت دیوان كیفری بین المللی است. با توجه به تحولات تاریخی و دگرگونی های گسترده حقوقی و قانونی كه در زمینه های مختلف صورت گرفته، بحث اسیران جنگی و حقوق و تكالیف آن ها نیز پس از فراز و نشیب های تاریخی در سال های 1907، 1927، 1947، 1949 و 1982 به صورت گسترده و با حضور اكثریت كشور های دنیا تعریف، وظائف، حقوق و قوانین و مقررات ناظر بر اسیران جنگی… تدوین و لازم الاجرا گردید. هرچند در عمل و