چكیده:

به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود اوره و آزوسپیریلوم بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی آزمایشی در سال 1390 به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو عامل کود اوره و آزوسپیریلوم در چهار تکرار اجرا شد. کود اوره شامل چهار سطح 0، 60، 90 و 150 کیلوگرم در هکتار و آزوسپیریلوم شامل دو سطح 0 (شاهد) و 500 گرم در هکتار بود. پس از تهیه بستر کاشت، کودهای فسفره و پتاسه تماماً و نصف کود اوره به‌عنوان استارتر به زمین داده شد و آزوسپیریلوم آماده و پس از قرار دادن بذور در محلول آب قند، بذور با  میكروارگانیسم آغشته شده و به‌صورت ردیفی در كرت‌ها با دست کاشته شدند در طی مراحل كاشت تا برداشت، اندازه‌گیری‌های لازم انجام شد. بررسی نتایج حاصله نشان دادكه اثر کود بیولوژیکی آزوسپیریلوم برکلیه صفات به‌جز تعداد ساقه در مترمربع، وزن هزاردانه، وزن تر اندام هوایی و عملکرد بیولوژیک، در سطح احتمال 1 درصد معنی­دار و اثر کود اوره برکلیه صفات به­جز میانگین تعداد ساقه در مترمربع و وزن هزاردانه در سطح احتمال 1 درصد معنی­دار بود. اثر متقابل کود بیولوژیکی آزوسپیریلوم و کود اوره نیز در کلیه صفات مورد مطالعه به­جز میانگین تعداد ساقه در مترمربع و وزن هزاردانه در سطح احتمال 1 درصد معنی­دار بود. ضمناً اثر متقابل این دو کود بر وزن تر اندام هوایی در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. حداكثر عملكرد دانه به میزان 25/2337 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار 3N2A (500 گرم درهکتار کود آزوسپیریلوم و 90 کیلوگرم در هکتار کود اوره) و حداقل آن به میزان 25/1255 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار 3N1A (عدم مصرف کود آزوسپیریلوم و 90 کیلوگرم در هکتار کود اوره) بود.

کلمات کلیدی: لوبیا چیتی، اوره و آزوسپیریلوم

مقدمه

حدود 8000 سال قبل از میلاد مسیح، انسان برای تأمین غذای خود از طریق کشت غلات به صورت سازمان یافته‌ای اقدام به کشاورزی نمود. به زودی انسان آموخت که در همان زمین نمی‌تواند به طور پایان‌ناپذیری گیاهان مختلف را کشت کند و این موضوع او را به فکر راه‌ها و روش‌هایی برای بهبود حاصلخیزی خاک واداشت. شواهد اولیه حاکی از آن است که رومی‌ها و آریائی‌ها کتاب‌های دست‌نویس فراوانی در رابطه با بهبود کشت گیاهان برای کشاورزان داشته‌اند. برای مثال رساله کولوملا تحت عنوان کشاورزی که حدود 60 سال بعد از میلاد مسیح نوشته شده است، شامل تشریح عملیات مختلف کشاورزی است که در امپراطوری روم برای نسل‌های متمادی از آنها استفاده می‌شده است.در همین اثنا، عده‌ای در رابطه با مواد غذایی خاک که گیاهان از آن تغذیه می‌کردند کنجکاو شدند. در قرن شانزدهم برناردپالیزری، ادعا نمود که بقایای گیاهی حاوی نمک یا موادی است که رشد گیاهان را تقویت می‌کند. درحالی که جان باپتیستاوان هلمونت معتقد بود که آب مبنای اصلی رشد گیاهان است. بعدها این فکر که عناصر اصلی محلول در آب موجود در خاک در حقیقت عامل رشد گیاه است توسط آزمایشات جون وودوارد به اثبات

 رسید. برخی دیگر از دانشمندان هوموس را به‌عنوان تقویت کننده رشد گیاهان تلقی نمودند (آستارائی و کوچکی؛ 1375).

در حال حاضر در کشورهای در حال توسعه، تامین نیاز غذایی مردم از مهم‌ترین مشکلات فراروی بشر می‌باشد. بنابراین توجه به افزایش کمی و کیفی تولید محصولات زراعی در همه کشورها امری ضروری می‌باشد به‌طوری‌كه بیشتر کشورهای دنیا قسمت قابل توجهی از بودجه سالیانه خود را به بخش کشاورزی و تحقیقات مربوطه اختصاص می‌دهند که در این زمینه تا حدودی به موفقیت‌های قابل توجهی نیز دست پیدا کرده‌اند (بحرانی، 1379).

فرضیات:

استفاده ازكوداوره اثرمعنی داری برعملكرد گیاه لوبیادارد؟

استفاده از باكتری آزسپیریلوم به طور معنی داری باعث افزایش عملكرد دانه در لوبیا می گردد؟

استفاده از باكتری آزسپیریلوم به طورمعنا داری باعث عملكردبیولوژیكی درلوبیا می گردد؟

اهداف:

بررسی ومقایسه اثرآزسپیریلوم بررشدلوبیا

بررسی اثركاربردآزسپیریلوم وكود ازته برعملكرد دانه لوبیا

بررسی اثركاربرد آزسپیریلوم ازته برعملكرد بیولوژیكی درلوبیا

-2- کلیات

 1-2-1- اهمیت حبوبات

  انسان به طور متوسط روزانه 2800 کالری انرژی نیاز دارد. ولی در کشورهای پیشرفته مصرف روزانه کالری 3500 و در کشورهای جهان سوم این میزان به 2200

این مطلب را هم بخوانید :

دانلود تحقیق در مورد رضایت از زندگی

 کالری برای هر نفر در روز می‌رسد. (مجنون حسینی، 1379). میزان پروتئین در اکثر حبوبات بین 32-18 درصد است (آرنون، 2002). به‌طور متوسط رژیم غذایی خصوصاً در جهان سوم بیشتر نشاسته است و کمبود پروتئین در تغذیه میلیون‌ها نفر انسان در کشورهای توسعه نیافته، امروزه یکی از مشکلات می‌باشد (مجنون حسینی، 1381). حبوبات به دلیل دارا بودن درصد قابل توجهی از مواد پروتئینی از ارزش غذایی نسبتاً بالایی برخودار می‌باشد (آیکروید و دوقتی، 2003). پروتئین که یکی از مواد غذایی عمده در تغذیه جانوران محسوب می‌شود، از دو منبع گیاهی و حیوانی قابل تأمین است. میزان پروتئین در غذای حیوانی معمولاً کمتر از میزان پروتئین در منابع گیاهی است. ولی پروتئین‌های موجود در غذاهای حیوانی به علت داشتن تعداد و مقدار اسید آمینه بیشتر، با ارزش‌تر از پروتئین‌های گیاهی است. از طرفی، تولید پروتئین حیوانی از پروتئین گیاهی مشکل‌تر و گران‌تر است. لذا در کشورهایی که به دلایل اقتصادی و یا مذهبی قادر به استفاده از گوشت و فرآورده‌های دامی نیستند، حبوبات می‌توانند منبع عمده پروتئین را تشکیل دهند. مطالعات حاکی از آن است که قسمتی از کمبود پروتئین را می‌توان به وسیله مصرف حبوبات خصوصاً لوبیا جبران نمود. حبوبات علاوه بر تأمین پروتئین، به علت وجود باکتری‌های تثبیت کننده نیتروژن هوا در ریشه، در حاصلخیزی خاک مؤثر می‌باشند. در کشورهای پیشرفته، نیز به عنوان مکمل غذایی دارای مصرف زیادی است (مجنون حسینی، 1379).