میاورد. این مسئله باعث شده است که جفت زدن این ماهی تا حدودی مشکل باشد. چون اگر ماهی نر از ماهی ماده خوشش نیاید و آن را نپذیرد بدون شک آن را خواهد کشت. برای جفت زدن ماهی نر و ماده دو راه وجود دارد:
1-این که از بچگی یک گله را با هم نگهداری کنیم و بعد از این که جفتها مشخص شدند، هر جفت را در یک آکواریوم مجزا نگهداری کنیم.
2-این که بین ماهی نر و ماده ی بالغ که همدیگر را ندیدهاند شیشهای که وسط آن یک سوراخ متوسط وجود داشته باشد و ماهیها نتوانند از آن عبور کنند قرار دهیم تا ماهیها همدیگر را ببینند و همدیگر را محک بزنند و همچنین به کمک این سوراخ عمل قفل کردن دهان[4] را بتوانند انجام دهند.سپس زمانی که دیدید دو ماهی به هم نزدیک شده اند و به هم حمله نمی کنند، میتوانید شیشهی بین آنها را بردارید.
. تشخیص جنسیت ماهی در بزرگسالی آسان است. ماهی نر بالغ بسیار زیباتر است و مهمترین مشخصه ی آن داشتن زایدهای بزرگ بر روی سرش است که همان طور که گفتم به کوک[5] موسوم است. ماهی ماده فاقد کوک است. کوک فلاور چیزی جز چربی انباشته شده بر روی سرش نیست و سوال بسیاری این است که چگونه کوک فلاور را بزرگتر کنند. گفته میشود که مواد حاوی امگا 3 مانند میگو می تواند بر رشد کوک فلاورهورن تاثیر داشته باشد.
2-1- ویتامین ها
یكی از اقلام غذایی كه ازنظر كمی جزء نا چیز اما از نظر كیفی جزء ضروری و مهم جیره آبزیان تلقی میگردد ویتامین ها هستند كه خود به دودسته ویتامین های محلول در آب و ویتامین های محلول درچربی تقسیم بندی میشوند (NRC ، 1993). ویتامینها موادبیولوژیکی فعالی هستند که نسبت به محیط فیزیکی و شیمیایی خود فوقالعاده حساسند. فاکتورهای مختلفی از جمله حرارت، فشار، رطوبت، اصطکاک، شرایط زمانی، ترکیب غذا و نور همگی میتواند بهطور غیرمستقیم روی ثبات ویتامین در طول عملآوری و انبار غذا اثر داشته باشد (بلداجی، 1381). بااینکه ویتامینها نقش سازنده یا تولید کننده انرژی ندارند ولی، اهمیت آنها در انجام پدیدههای حیاتی به اندازهای است که فقدان یا کمبود هر یک از آنها موجب پیدایش اختلالات شدید در یک عضو و یا در تمام بدن میگردد و برای رشد، تولید مثل، نگهداری و سلامتی آبزی ضروری است اما، به میزان کمی مورد نیاز میباشند. باتوجه به اینکه ماهیان توانایی کمی در سنتز ویتامین دارند یا اینکه اصلا قادر به سنتز ویتامین نیستند لذا، در جیره غذایی ماهیان پرورشی مقادیر لازم وکافی ویتامین و یا پیش ویتامینی باید در در نظر گرفته شود تا ماهیان پرورشی دچار بیماری کمبود ویتامینی نگردند، چراکه برای رشد طبیعی فعالیت متابولیکی ماهیان وجود ویتامین لازم وضروری است( بشارتی، 1384؛ یوسفی، 1379).
باتوجه به اینکه ماهیان توانایی کمی در سنتز ویتامین دارند یا اینکه اصلا قادر به سنتز ویتامین نیستند لذا، در جیره غذایی ماهیان پرورشی مقادیر لازم وکافی ویتامین و یا پیش ویتامینی باید در در نظر گرفته شود تا ماهیان پرورشی دچار بیماری کمبود ویتامینی نگردند، چراکه برای رشد طبیعی فعالیت متابولیکی ماهیان وجود ویتامین لازم وضروری است( بشارتی، 1384؛ یوسفی، 1379). ویتامین E و C نوترینتهای مهمی هستند که سیستم ایمنی ارگانیسم را تحت تاثیر قرار می دهند و فراهم کردن آنها در جیره مرگ و میر ماهیان را کاهش می دهند و شاخصهای رشد را بهبود میبخشد(مونتر[1] و همکاران، 2001).
ویتامینها بطور کلی به دو گروه ویتامین محلول در آب و محلول در چربی ممکن است بهصورت پیش ویتامین باشند و پس از ورود به بدن تبدیل به ویتامین شوند ولی، ویتامینهای محلول در آب هیچیک به شکل پیش ویتامین یافت نمیشوند (یوسفی، 1379).
ویتامین C و E جزء مهم ترین مواد مغذی موثر بر سیستم ایمنی بدن ماهی هستند، و عرضه هر دو ویتامین می تواند مرگ و میر را کاهش دهد وعملکرد ماهی را بهبود بخشد ، در حالی که پاسخ ایمنی اختصاصی و غیر اختصاصی را افزایش میدهد (والی[2] و همکاران، 1998؛ ارتنو[3] و همکاران، 2001 شیائو[4] و هسو[5]، 2002، پانکائو[6] و همکاران، 2004). هر دو ویتامین ها میتوانند مانع سرکوب سیستم ایمنی شوند (واگبو[7]، 1994؛ مونترو و همکاران، 1999؛ بلو[8] و همکاران 2005)، تنفس مداوم در فاگوسیتها را بهبود بخشند (واگبو، 1994؛ ارتنو و همکاران، 2001)، در پاسخ التهابی کمک کنند (پتریک[9] و همکاران، 2003؛ بلو و همکاران،2005، رنو[10] و همکاران، 2005)، و فعالیت سلول فاگوسیت را افزایش دهند.(ارتنو و همکاران، 2001؛ ساهو[11] وموکرجی[12]، 2002، پانگائوو همکاران، 2004). علاوه بر این، آنها آنتی اکسیدانها ی قوی هستند که اثر آنها در محافظت در برابر آسیب اکسیداتیو به بافت های مختلف ماهی( ادهم[13] و
این مطلب را هم بخوانید :
همکاران، 2000)، افزایش مقاومت غشاء سلول های قرمز خون(ساهو و موکرجی، 2002، پیرس[14] و همکاران، 2003؛ سائو و همکاران، 2004؛ کایرون[15] و همکاران، 2004؛ چن[16] و همکاران، 2004) و حفاظت از توابع لکوسیتی ارائه شده است (ورلهاک[17] و همکاران، 1996؛ والی و همکاران،1998؛ ادهم و همکاران، 2000؛ کوستا[18] و همکاران، 2002؛ ساهو وموکرجی، 2002).
بر همکنش بین ویتامین C و E هم در داخل بدن و در شرایط خارج از بدن نشان داده شده است (هامر[19] و همکاران، 1997؛ والی و همکاران، 1998؛کوستا و همکاران، 2002؛ ارتنو و همکاران، 2001، 2003، چن و همکاران، 2004).
با توجه به اثرات توأم عمل ترکیبی هر دو در برخی از عملکرد های بیولوژیک دو مکانیسم اصلی دخیل در تعامل بین ویتامین C و E وجود دار، یکی حفاظت همزمان از فاز آب و چربی است در برابر اکسیداسیون،