4-1-6- گونهی Aceria alhagi Kamali & Raam………………………………………………………..74
4-1-7- گونهی Aceria drabae (Nalepa)……………………………………………………………………..77
4-1-8- کنهی برگ لولهای انار Aceria granati……………………………………………………………79
4-1-9- گونهی Aceria macrochelus (Nalepa)………………………………………………………….80
4-1-10- گونهی Aceria malherbae Nuzacci…………………………………………………………….82
4-1-11- گونهی Aceria mashhadiensis……………………………………………………………………..85
4-1-12- کنهی گالی زیتون Aceria oleae (Nalepa)…………………………………………………..88
4-1-13- کنهی گال زگیلی برگ گردو Aceria tristriatus (Nalepa)…………………………..90
4-1-14- گونهی Acerimina n. sp…………………………………………………………………………………92
4-1-15- کنهی تاولی گلابی Eriophyes pyri (Pagenstecher)…………………………………94
4-1-16- گونهی Shevtenkella ulmi (Farkas)……………………………………………………………..97
4-1-17- گونهی Tetra n. sp………………………………………………………………………………………..101
4-1-18- گونهی Tetra glycirrhyza Denizhan et al……………………………………………….104
4-1-19- گونهی Rhyncaphytoptus ficifoliae Keifer………………………………………………107
4-1-2- ارزیابی پتانسیل کنهی Aceria alhagi در کنترل خارشتر……………………………..110
4- 2- بحث……………………………………………………………………………………………….112
4-2-1- فون کنههای اریوفید…………………………………………………………………………112
4-2-2- ارزیابی کنهی اریوفید خارشتر، Aceria alhagi، در کنترل بیولوژیکی علفهای هرز ……………………………………………………………………………………………………………………113
4-3- پیشنهادات…………………………………………………………………………………………………….113
4-3-1- فون کنههای اریوفید…………………………………………………………………………………………..113
4-3-2- ارزیابی کنهی اریوفید خارشتر، Aceria alhagi، در کنترل بیولوژیکی علفهای هرز…………………………………………………………………………………………………………113
منابع………………………………………………………………………………………………………………114
کنههای اریوفید
كنههای بالاخانوادهی Eriophyoidea جزء راستهی Trombidiformesو زیر راستهی پیشاستیگمایان (Prostigmata) هستند.
اندازه این کنهها بسیار کوچک و معمولاً به طول 100-150 میکرومتر است، ولی اندازه آنها به طور کلی بین 80 تا 500 میکرومتر متغیر است (Walter et al., 2009). این کنهها بدنی نرم، باریک، کشیده و مخروطی شکل دارند و اغلب به رنگ سفید مایل به صورتی دیده میشوند (خانجانی و حداد ایرانینژاد، 1385). بدن آنها شبه حلقوی[1] و کرمی شکل است. اپیستوزوما[2] در برخی از گونهها کرمی شکل و در برخی دیگر دوکی شکل است. این کنهها دارای سه مرحلهی رشدی پس جنینی لارو، پوره و بالغ هستند. در تمام مراحل زیستی تنها دو جفت پا داشته که در ناحیهی جلویی بدن قرار گرفتهاند، به همین دلیل کنههای این بالاخانواده به کنههای چهارپا[3] مشهورند (Walter et al., 2009). پاها فاقد ناخن حقیقی (ناخن جفت) اما در عوض دارای ناخن امپودیومی پروش[4] غیر جفت (تکی) هستند. در قسمت پشتی- جلویی بدن (ناحیهی پروپودوزوما[5]) ناحیهای به نام سپر یا صفحهی پشتی (پرودورسوم[6]) قرار دارد که نقش و نگار خاصی داشته و در طبقه بندی افراد این بالاخانواده، به ویژه در سطح گونه، اهمیت زیادی دارد (خانجانی و حداد ایرانینژاد، 1385). قطعات دهانی در ناحیهی گناتوزوما از 5-7 ساختار استایلت مانند تشکیل شده و فاقد استایلوفور است. پالپ چهار بندی است. شیار منفذ جنسی در این کنهها عرضی است و تقریباً بعد از پای دوم قرار دارد. منفذ جنسی در کنههای نر فاقد درپوش[7] ولی در مادهها دارای درپوش است (Walter et al., 2009). این کنهها فاقد دستگاه تنفسی تراشهای و سوراخ تنفسی بوده و تبادل گازهای تنفسی از طریق جلد صورت میگیرد. فاقد چشم سادهی مشخص هستند ولی به جای آن، برجستگیهای نیمه کروی در ناحیهی عقبی- جانبی سپر پشتی
این مطلب را هم بخوانید :
وجود دارد که به نظر میآید نقش گیرندههای نوری را داشته باشند (خانجانی و حداد ایرانینژاد، 1385).
سیستم تولیدمثلی آنها از نوع دوجنسی است. مادهها عمدتاً تخم-زندهزا هستند. انتقال اسپرم در این کنهها به صورت غیر مستقیم و از طریق تولید و رهاسازی اسپرماتوفور در سطح گیاه میزبان انجام میشود (خانجانی و حداد ایرانینژاد، 1385). تا کنون بکرزایی از نوع مادهزایی[8] در گونههای این بالاخانواده به اثبات نرسیده، اما بکرزایی از نوع نرزایی[9] در برخی گونهها مشاهده شده است (Walter et al., 2009).
از نظر مراحل تکامل فردی به طور کلی دارای دو نوع چرخهی زیستی هستند. در نوع ساده مراحل تخم، لارو، پوره و بالغ دیده میشود و در نوع دیگر که پیچیدهتر است، دو فرم مادهی بالغ و یک فرم نر بالغ وجود دارد. فرم اولیهی مادهها از نظر ساختمانی شبیه کنههای نر بوده و پروتوژین[10] (مادههای همشکل) نامیده میشود و فرم دوم یا ثانویهی مادهها که فرم مقاوم و زمستانگذران کنه است، دئوتوژین[11] (مادههای
