5-4- بررسی تناسب الگوریتم رندوم فارست در مقایسه با دیگر متدها 64
5-5- تنظیمات اعمال شده در پیاده سازی الگوریتم (تنظیم پارامترها) 66
5-6- ارزیابی سایز گردآمدگی بر روی دادهی اعتبارسنجی 67
5-7- استخراج مجموعههای نمونههای آموزشی……. 70
5-8- نتایج یادگیری الگوریتم بر روی مجموعههای نمونههای آموزشی 72
فصل ششم. نتیجهگیری
خلاصهی مطالب و نتیجه گیری………………… 75
فهرست منابع و مآخذ……………………… 78
فهرست جدولها
جدول شماره 4-1: شرح مفاهیم و معادل ترمهای مورد استفاده 45
جدول شماره 5-1: مقایسه میانگین خطای الکوریتمهای مختلف weka 64
جدول شماره 5-2: مقایسه خطای الگوریتم بگینگ و رندوم فارست 66
فهرست شکلها
شکل 1-1: معماری کلی مربوط به متدهای یادگیری تجمعی 6
شکل 2-1: معماری کلی الگوریتم بگینگ……….. 14
شکل 2-2: نمایی کلی از الگوریتم رندوم فارست.. 16
شکل 2-3: معماری کلی مربوط به الگوریتم رندوم فارست 20
شکل 4-1: صفحهی نمایش شبیه ساز ترافیک TSF…… 42
شکل 4-2: نقشهی شهر Warsaw، اعمال شده بهTSF….. 43
شکل 4-3: نمایش نمادین اعمال تکنیک پیشنهادی… 46
شکل 4-4: توزیع جریانهای ترافیکی مسیرها……. 47
شکل 4-5: ارائهی دید دقیقتر در خصوص رفتار جریانهای ترافیکی 48
شکل 4-6: نمایش نمادین روند انجام مرحله گردآمدگی 50
شکل 4-7: نمودار الزامات معیار شباهت مناسب…. 53
شکل 4-8: جریانهای ترافیکی مسیرها مربوط به دو context 55
شکل 5-1: مثالی از چگونگی اعمال مراحل گردآمدگی 68
شکل 5-2: مقایسه خطا روشها با اعمال سایزهای مختلف گردآمدگی 69
شکل 5-3: مراحل نمادین استخراج مجموعه نمونه آموزشی 71
شکل 5-4: مقایسه خطای تکنیک پیشنهادی و روش Ensemble RF
چکیده
امروزه موفقیت سیستمهای حملونقل هوشمند، نه تنها به اطلاعات وضعیت فعلی ترافیک، بلکه تا حد زیادی به آگاهی از وضعیت ترافیکی دقایق آینده وابسته است. از اینرو، تحقیقات زیادی در زمینه پیشبینی کوتاهمدت وضعیت ترافیکی انجام شده است. هرچند تاکید اکثریت آنها، تنها بر روی اعمال الگوریتمهای مختلف بمنظور یادگیری داده های ترافیکی و ارائهی مدل، بر اساس داده های جمعآوری شده از وضعیت فعلی و پیشین میباشد. حال آنکه، در جهت رسیدن به الگوریتمی کارا، لازم است تا ماهیت نوساناتی و وابسته به زمان داده ها نیز در روند یادگیری مدل لحاظ شود. در این راستا، این پایان نامه با مطالعه توزیع جریانهای ترافیکی، سعی در جداسازی رفتارهای مربوط به پریودهای اوج و غیراوج ترافیکی و همچنین استفاده از مفاهیم و دانش بدستآمده برای آموزش مدلهای متمایز متناظر با رفتارهای مختلف ترافیکی دارد. شایان ذکر است که حتی در صورتیکه زمان مرتبط با دادهها صریحاً در اختیار نباشد، روش پیشنهادی با بررسی توزیع داده، روند جریانهای ترافیکی را تشخیص میدهد. بدین ترتیب، رندوم فارست بعنوان مدل پیشبینیکننده، از زمینه دادهی مورد آموزش باخبر بوده و بر این اساس احتمال گیراُفتادن آن در بهینه محلی کمتر میشود. به منظور ارزیابی روش ارائه شده، آزمایشاتی بر روی دادهی بخش ترافیک مسابقه بین المللی داده کاوی سال 2010 انجام شد. نتایج حاصل، مؤید کارایی و مقیاسپذیری روش پیشنهادی در مقایسه با دیگر نتایج بدست آمده توسط تیمهای برتر مسابقه، میباشد.
مقدمه
1-1 تعریف مسئله
امروزه، با توجه به گسترش روزافزون مطالبات حملونقل و بروز مشکلات ناشی از افزایش ترافیک شهری، ازجمله آلودگی هوا، آلودگی صوتی، مصرف سوخت، اتلاف وقت و انرژی و هزینههای تحمیلی آنها، ارائه راهکار مناسب درجهت روان شدن ترافیک از اهمیت ویژهای برخوردار است. از طرفی باتوجه به محدودیتهای امکانات شهرسازی در مقابل تقاضای انبوه وسایل نقلیه، لازم است تا تمهیداتی کاربردی و امکانپذیر برای حل این معضل درنظر گرفته شود. ازآنجا که تاکنون فناوری اطلاعات[1] نقش مؤثری درعرصههای مختلف
صنعتی ایفا کرده است، ورود این تکنولوژی در زمینهی سیستمهای حملونقل نیز بعنوان راهکاری مناسب مورد توجه قرارگرفت و منجر به پدیدآمدن سیستمهای
این مطلب را هم بخوانید :
حملونقل هوشمند[1] شد. در واقع تکنولوژی فناوری اطلاعات به عناصر سیستم حملونقل این امکان را میدهد تا با بکارگیری حسگر[2]ها و میکروچیپها و ارتباط آنها از طریق تکنولوژی بیسیم[3]، تبدیل به یک سیستم هوشمند شوند. امروزه سیستم حملونقل هوشمند با تشکیل سامانهای متشکل از حسگرهای دریافت داده، سامانههای پردازش اطلاعات و سامانههای ارائهی اطلاعات به استفاده کنندگان، گامی مؤثر در راستای مدیریت سیستم حملونقل و استفاده هوشمندانه از زیرساختارهای موجود، برداشته است [1]. بطور مثال این سیستم با بکارگیری فناوریهای متفاوتی همچون هدایت خودرو و سیستم کنترل چراغهای راهنمایی، تابلوهای اعلان ترافیک، دوربین سرعتسنج و سیستم خودکار شناسایی شمارهی خودرو گرفته تا سیستمهای پیشرفته و پیچیدهتری که بطور همزمان اطلاعات متفاوتی مانند وضعیت آب و هوا، وضعیت ترافیک، وضعیت جادهها را از منابع متفاوت یکپارچه می کند، کنترل این حوزه را بدست گرفته است. از جمله دستاوردهای مهم بکارگیری سیستم حملونقل هوشمند میتوان به کاهش ترافیک، کاهش حوادث و تصادفات، امکان انتخاب مسیرهای بهینه با توجه به وضعیت مسیرها، مدیریت حملونقل عمومی و وسائل نقلیهی امدادی و همچنین امکان اخذ الکترونیکی مواردی همچون عوارض، هزینهی پارکینگ و خرید بلیط که منجر به صرفه جویی در سوخت وانرژی و کاهش هزینههای تحمیلی میشود، اشاره کرد. عموماً سیستمهای حمل ونقل هوشمند را تحت عنوان پنج گروه اصلی بررسی می کنند که هرکدام حوزههای مختلف از این سامانه را شامل میشوند؛
الف) سامانههای پیشرفتهی اطلاعات مسافرتی[4](ATIS) که وظیفهی آن فراهم آوردن اطلاعات وضعیت فعلی ترافیکی و جوّی جادهها، تصادفات و تعمیرات جادهای و همچنین اطلاع رسانی به مسافران و