جدول شماره 4- 4: توزیع فراوانی انتخاب دوباره مقصد برای سفر  90

جدول شماره 4- 5: توزیع فراوانی پیشنهاد دهنده اصلی در آخرین سفر  91

جدول شماره 4- 6: توزیع فراوانی پیشنهاد دهنده برای رفتن به مقصد سفر  92

جدول شماره 4- 7: توزیع فراوانی مخالفت کننده برای مقصد سفر انتخاب شده  94

جدول شماره 4- 8: توزیع فراوانی تصمیم گیرنده نهایی در انتخاب آخرین مقصد سفر  95

جدول شماره 4- 10: توزیع فراوانی زمان تصمیم به مسافرت خانواده‌ها 96

جدول شماره 4- 11: توزیع فراوانی نگرش خانواده‌ها به نقش فرزندان در انتخاب مقصد سفر  97

جدول شماره 4- 12: توزیع فراوانی نگرش خانواده‌ها در مقایسه میزان تاثیر فرزندان پسر یا دختر در انتخاب مقصد سفر  98

جدول شماره 4- 13: توزیع فراوانی نگرش خانواده‌ها در مقایسه میزان تاثیر فرزندان پسر یا دختر در انتخاب مقصد سفر  98

جدول شماره 4- 14: توزیع فراوانی پیشنهاد دهنده معمول برای رفتن به سفر  99

جدول شماره 4- 16: توزیع فراوانی جستجو کننده اطلاعات در مورد مقصد سفرهای تفریحی   100

جدول شماره 4- 17: توزیع فراوانی اولویت بندی دلایل اصلی انتخاب مقصد  101

جدول شماره 4- 18: توزیع فراوانی اولویت بندی دلایل اصلی جذاب بودن مقصد  103

جدول شماره 4- 19: نتایج آزمون کا-اسکوئر در ازمون فرضیه اول پژوهش     104

جدول شماره 4- 20: نتایج آزمون کا-اسکوئر در ازمون فرضیه دوم پژوهش     105

جدول شماره 4- 21: توزیع فراوانی اولویت بندی دلایل اصلی انتخاب مقصد  106

جدول شماره 4- 22: نتایج آزمون کا-اسکوئر در آزمون فرضیه چهارم پژوهش     106

جدول شماره 4- 23: نتایج آزمون کا-اسکوئر در ازمون فرضیه پنجم پژوهش     107

فهرست شکلها

عنوان شکل                                                                                                            صفحه

شکل شماره 4- 1: نمودار درصد فراوانی نسبت پاسخگویان با دانش آموز. 87

شکل شماره 4- 2: نمودار درصد فراوانی تعداد فرزندان.. 87

شکل شماره 4- 3: نمودار درصد فراوانی تحصیلات پدران.. 87

شکل شماره 4- 4: نمودار درصد فراوانی سطح تحصیلات مادران.. 88

شکل شماره 4- 5: نمودار درصد فراوانی تعداد شاغلان در خانواده. 88

شکل شماره 4- 6: نمودار درصد فراوانی شغل پدران.. 88

شکل شماره 4- 7: نمودار درصد فراوانی شغل مادران.. 89

شکل شماره 4- 8: نمودار درصد فراوانی تعداد دفعات سفر به آخرین مقصد. 90

شکل شماره 4- 9: نمودار درصد فراوانی انتخاب دوباره مقصد برای سفر. 91

شکل شماره 4- 10: نمودار درصد فراوانی پیشنهاد دهنده اصلی در آخرین سفر. 92

شکل شماره 4- 11: نمودار درصد فراوانی پیشنهاد دهنده برای رفتن به مقصد. 93

شکل شماره 4- 12: نمودار درصد فراوانی مخالفت کننده با مقصد مورد نظر. 94

شکل شماره 4- 13: نمودار درصد فراوانی تصمیم گیرنده نهایی در انتخاب آخرین مقصد سفر. 95

شکل شماره 4- 15: نمودار درصد فراوانی زمان تصمیم به مسافرت.. 96

شکل شماره 4- 16: نمودار درصد فراوانی نگرش خانواده‌ها به نقش فرزندان در انتخاب مقصد سفر. 97

شکل شماره 4- 17: نمودار درصد فراوانی پیشنهاد دهنده معمول برای رفتن سفر. 99

شکل شماره 4- 19: نمودار درصد فراوانی جستجو کننده اطلاعات.. 100

شکل شماره 4- 20: نمودار مجموع امتیازات اولویت دلایل اصلی انتخاب مقصد. 102

شکل شماره 4- 21: نمودار مجموع امتیازات اولویت جذابیتهای مقصد. 103

فصل یک : طرح و کلیات تحقیق

1.1مقدمه

گردشگری فعالیتی است که توسط افراد پیش می رود  که معمولاً از آن لذت برده می شود و برای درک بهتر این پدیده می باید ، رفتار افراد را بشناسیم( مینیچیو و مویزا 2009[1] ). با توجه به رقابت صنعت گردشگری ، فهم فرایند تصمیم گیری گردشگران مورد توجه بسیار زیاد بازاریابان است .  یک جنبه از این فرایند ، تأثیر فرزندان بر انتخاب مقصد است ، در حالیکه این مقوله در زمینه ی گردشگری کمتر مورد بررسی قرار گرفته است ( کاری و وسلی  و ساترلند 2007[2]) . تصمیم انتخاب مقصد که تعطیلات و سفر تفریحی باید در آن گذرانده شود ، ریسک زیادی دارد(مینیچو و مویزا 2009).رفتار انتخاب مقصد می تواند توسط یک ارزیابی ساده و فرایند انتخاب نشان داده شود . هر فرد گزینه هایی را یافته و ارزیابی می کند و گزینه ای در نهایت انتخاب می شود که ارزش بیشتری برای همه افراد درگیر در سفر دارد (کوپلمن 1978[3]). به نحو چشمگیری به نظر می رسد که مطالعات انجام شده در زمینه ی نقش فرزندان در تصمیم گیری فعالیت سفرهای تفریحی و تعطیلات ، کافی نیست و فرصتی است تا در این حوزه به فعالیت بیشتر بپردازیم

هدف این مطالعه ارزیابی درک والدین از تأثیر فرزندانشان بر فرایند تصمیم گیری انتخاب مقصد  بر اساس مرحله ی تصمیم گیری و متغیر های سن و جنس می باشد و با توجه به گستردگی موضوع در این زمینه ، تحقیق فعلی در حوزه ی گردشگری تفریحی در داخل کشور ، صورت می گیرد.

هدف از مطالعه ی پیش رو این است که دریابیم از دیدگاه والدین ، آیا فرزندان بر فرایند تصمیم گیری انتخاب مقصد بر اساس مراحل تصمیم گیری و متغیر های سن و جنس در سفر ( سفر تفریحی داخلی ) تأثیر دارند یا خیر.

یافته های حاصل از این مطالعه ، می تواند راهگشایی برای متخصصان حوزه ی گردشگری باشدکه در صورت موثر بودن فرزندان ، تلاش های تبلیغاتی خود را در حوزه گردشگری تفریحی بر این گروه سنی و جنسی معطوف دارند و مقاصد گردشگری نیز برای جذب خانواده هایی که دارای فرزندان با این ویژگی ها هستند ، برنامه ریزی های توسعه ای خاصی را در پیش بگیرند.

1.2بیان مسئله

این مطلب را هم بخوانید :

در سال های اخیر، با روندی مواجه شده ایم که در آن کودکان از نفوذ قابل توجهی بر تصمیم گیری های خرید خانواده برخوردار شده اند. تحقیقات گذشته که عموماً در جوامع غربی، به ویژه آمریکا انجام شده است، افزایش قدرت کودکان در تصمیم گیری های خرید خانواده را تأیید می کنند، اما در کشورهای شرقی به ویژه ایران، با توجه به تفاوت های فرهنگی- اجتماعی با غرب، این چالش چندان مورد مطالعه قرار نگرفته است(دهقان نیری89 13) باید متذکر شوم که تعداد قابل توجه خانواده های دارای فرزند در ایران نیز افزایش یافته و نیز دلیلی برای مطالعه می باشد. .بنابراین، هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی تأثیر فرزندان  بر فرایند تصمیم گیری انتخاب مقصد  برای سفر های تفریحی است .

بیشتر مطالعات و تحقیقات در حوزه تصمیم گیری خانواده، تصمیم گیری خانواده را با تصمیم گیری زن و شوهر مساوی دانسته اند و نقش فرزندان را نادیده گرفته یا به حساب نیاورده اند(جنکینز[4]1979). کودکان بوضوح امروزه مصرف کننده در نظر گرفته می شوند ولی نسبت به بزرگسالان مصرف کنندگان متفاوتی هستند(هارتل و گرام 2004[5]). مک نیل بیان می کند که کودکان به طور متفاوتی نسبت به بزرگسالان بی تاب و برانگیخته  می شوند و در همین حال خانواده یک بخش تصمیم گیری مرکب است که در آن هر عضو مثل پدر، مادر و فرزندان تأثیری را در تصمیم گیری اعمال می کنند، به ویژه زمانیکه وقت انتخاب مکانی برای رفتن و انجام فعالیت در تعطیلات می شود(گرام و هارتل 2004، تورنتون و همکاران[6]1997، مک نیل [7]1999). با این حساب مصرف کنندگان با الویت های متفاوت- والدین و فرزندان- باید بر سر مصرف خانواده توافق و تعامل داشته باشند.(هارتل و گرام 2004).

از اوایل دهه 1950 تغییر آشکار روی داد ، از زمانیکه پدران به لحاظ خرج کردن،تصمیم گیرنده در نظر گرفته می شدند. بعد زنان تأثیر گذاری را بدست آوردند . در ابتدا زنان همکار تصمیم گیری و سپس همانطور که تحصیل کرده شدند و در کار فعال گردیدند به عنوان تصمیم گیرنده ای با نفوذ شناخته شدند.  کودکان به کندی وارد بخش تصمیم گیری شدند و در برخی مواقع ، حالا، به طور مساوی بر خرید، به ویژه خرید محصولات مرتبط با خود مانند والدینشان شدند(هارتل و گرام2004).  تحقیقات اخیر (مک نیل 1999، گرام 2004) نشان می دهد که کودکان – تا حد بیشتری- بخشی از تصمیم گیری شده اند.

جیمز یو مک نیل نویسنده ی کتاب “بازار کودکان” تعدادی از  شرایطی که برای کودکان امروز  در دنیای غرب وجود دارد بر شمرده است: بزرگسالان به ازای هر کودک درآمد بیشتری دارند چون مادران نیز اغلب بیرون از منزل کار می کنند، تعداد کودکان برای هر خانواده کمتر است ، والدین نوعاً وقتی که مسن تر می شوند دارای فرزند می گردند در نتیجه در این شرایط از ثروت بیشتری برخوردارند(گرام 2004). مک نیل از عاملی به عنوان “عامل گناه”  نام می برد که به این معناست: والدین به علت که زمان زیادی را صرف شغلشان می کنند و زمان کمتری را با فرزندانشان می گذرانند ، زمانیکه با فرزندانشان  هستند، بیشتر مستعد خرید هدایا و سرگرم شدن با فرزندانشان هستند . مک نیل نتیجه می گیرد که “عامل گناه ” بر مصارف مربوط به کودکان و تمایل به رضایت کودک و در نتیجه قرار دادن  ملاحظات کودک در تصمیم گیری موثر است و این به طور طبیعی بر شرایط زندگی کودک تأثیر می گذارد(گرام2004).  در همین حال فرزندان – نه همیشه ولی به طور بالقوه- در خرید های خانواده مداخله دارند (هارتل و گرام 2004). دلیل این پیشرفت از یک طرف فرزندانی اند که انتظار دارند صدایشان شنیده شود و در نتیجه تقاضا می کنند و از طرف دیگر بزرگسالانی با زمان محدودند که تلاش می کنند خانوده های دموکراتیک داشته باشند (هارتل و گرام 2004). خانواده ها به خانواده های مذاکره ای تبدیل شده اند (گرام 2004) و به کودکان آزادی عمل بیشتری داده شده  و تا حد بیشتری به آنان گوش داده می شود و نقشی در تصمیم گیری ایفا می کنند. کودکان بیش از پیش در مورد زندگی اطلاع دارند و در مورد گزینه  های خرید از همسالان و رسانه ها ی گوناگون آشنا می شوند(گرام 2004).

در خصوص گردشگری دریافته شد که خشنود کردن فرزند انگیزه ای مهم برای والدین است و تأثیر فرزند فرایندی یک طرفه نیست بلکه فرایندی چندجانبه و ارتباطی دو طرفه بین فرزند و والدینی است که کودک را به