3-12- فرصتهای ناشی از تنوع قومی………………………………………………………………………………………..47

3-12-1- تکثر فرهنگی ………………………………………………………………………………………………………..47

3-12-2- تنوع قومی و توسعه حوزه تأثیر ملی…………………………………………………………………………..48

3-12-3- تنوع قومی عامل توزیع فضایی جمعیت ……………………………………………………………………..48

3-12-4- تنوع قومی عامل رقابت بین اقوام ……………………………………………………………………………..48

3-12-5- قومیتهای فرامرزی و قابلیت تعاملات اقتصادی…………………………………………………………….49

3-13- علل شکل گیری حاشیه نشینی: ……………………………………………………………………………………49

3-13-1- مطالعات ارنست بوكر[1] و لویس ویرث[2] …………………………………………………………………….49

3-13-2- نظریه كلود گرون[3] ……………………………………………………………………………………………….50

3-13-3-نظریه استعمار……………………………………………………………………………………………………….51

3-13-4-دیدگاه حاشیه نشینی در مورد كشورهای در حال توسعه ……………………………………………..51

3-13-5- نظریه سه سطحی تحلیلی حاشیه نشینی……………………………………………………………………..52

3-14- علت مهاجرت اقوام ………………………………………………………………………………………………….54

3-15- پیامدهای مهاجرت ………………………………………………………………………………………………….55

فصل چهارم

4-1- مقدمه …………………………………………………………………………………………………………………….65

4-2- پیشینه پژوهش ………………………………………………………………………………………………………….65

فصل پنجم

5-1- چالش ها و فرصت ها و نتیجه گیری………………………………………………………………………………78

5-2- پیشنهادات اجرایی……………………………………………………………………………………………………..83

5-3- پیشنهادها و راهکارهای مناسب برای همگرایی و انسجام ملی و جلوگیری از فعالیت‌ها

و تنش‌های قومی ………………………………………………………………………………………………………………85

منابع و مأخذ …………………………………………………………………………………………………………………..86

چکیده :

هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار جمعیتی وقومیتی در اسلامشهر و نقش آن در امنیت منطقه

با تأکید بر همگرایی اقوام است . این پژوهش که با روش مروری ) اسنادی – کتابخانه ای ( انجام

شده است درصدد است با بررسی ساختار جمعیتی و قومیتی در اسلامشهر به نقش این مهم در

امنیت منطقه بپردازد. اسلامشهر به دلیل مجاورت با پایتخت کشور، تهران ، بعد از تهران و ورامین

سومین شهرستان پرجمعیت استان تهران است. این شهرستان با دو پدیده مهاجرت و حاشیه نشینی

روبرو است که علل و عوامل آن و تبعات و پیامدهای آن در شهرستان در این پژوهش مورد بررسی

قرار می گیرند. در ادامه دلیل تنوع قومیت در اسلامشهر، این پژوهش به این مهم می پردازد که چه

عواملی سبب همگرایی اقوام می شود و بر این مهم توجه دارد که با شناسایی عوامل اثر گذار بر

همگرایی اقوام و تقویت این عوامل، می توان شاهد امنیت بیشتری در منطقه بود که بر این اساس و

با مرور مطالعات انجام شده در این زمینه، راهکارهایی اجرایی ارائه داده است.

کلید واژه ها : همگرایی اقوام ، تنوع قومیتی ، ساختار جمعیتی ، اسلامشهر

• مقدمه

ایران کشوری چند قومی است ووحدت و یکپارچگی آن مرهون همزیستی اقوام مختلف است و از این رو شناخت مشترکات اجتماعی اقوام به ویژه خصوصیاتی که سبب تسهیل و همگرایی اقوام می شود حایز اهمیت اساسی است( یوسفی: 1380: 202). تعدد گروه‌های قومی دارای گرایش سیاسی در جوامع معاصر،‏ به علت تفاوت‌های ماهیتی با نظام‌های سیاسی حاكم،‏ منشأ بالقوه‌ای برای تضعیف وفاق و تهدیدی برای انسجام ملی كشورها به‌شمار می‌آید. وجود فرضیه قومیت و به تبع آن تصور تضعیف امنیت ملی،‏ به فرضیه‌ای تعمیم‌پذیر در تحلیل مناسبات قومیت و حاكمیت سیاسی تبدیل شده است(افضلی و ضرغامی، 1388 : 90-77) . شناسائی بسترها و عوامل همگرایی و چالش های پیش روی آن یکی از ضرورت های مهم امر سیاستگذاری درباره همبمستگی ملی در هر کشوری است. در این خصوص با توجه به این که ایران به عنوان کشوری که دارای تنوع ناحیه ای و فرهنگی در درون خود می باشد و این امر هر از چندگاهی به عنوان ابزار ژئوپلیتیک در دست بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای درآمده است. این مسأله در کلان شهر تهران و شهر های همجوار به دلیل کثرت قومیت های مختلف در کنار همدیگر از اهمیت زیادی برخوردار است . یکی از این مناطق اسلامشهر است که به دلیل همجواری با تهران پذیرای شمار زیادی از افراد از قومیت های مختلف ایران جهت زندگی در کنار یکدیگر شده است. این پژوهش درصدد است ساختار جمعیتی و قومیتی اسلامشهر را بررسی کرده و نقش آن را بر امنیت با تأکید بر واگرایی اقوام تشریح کند.

• بیان مسأله

شهرستان اسلامشهر یكی از شهرهای استان تهران، درجنوب غربی شهر تهران بر سر راه ارتباطی تهران- ساوه قرار گرفته و از طریق بزرگراه های قدیم و جدید

این مطلب را هم بخوانید :

پایان نامه حقوق در مورد : مسئولیت بین المللی

 تهران-ساوه و همچنین راه آن تهران به جنوب كشور و سایر استانهای همجوار ارتباط دارد.فاصله آن تا مركز شهر تهران حدود 15 كیلومتر است. لزوم ارائه خدمات به جمعیت نسبتاً زیادی كه در این شهرستان ساكن هستند و برنامه ریزی در جهت توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن باعث شد در سال 1373 از سوی وزارت كشور جمهوری اسلامی به عنوان یكی از شهرستانهای تابعه استان تهران اعلام شود. اسلامشهر دارای قدمتی مقارن با هزاره پنجم پیش از میلاد می‌باشد و در روزگار کهن روستایی به نام قاسم آباد شاهی بوده‌است. یکی از روستاهای اسلامشهر فیروز بهرام است که بنای آن را به فیروز ساسانی نسبت داده‌اند. اسلامشهر در دوران قاجار منزلگاه اردوی همایونی بوده و به نام قاسم آباد خالصه نیز خوانده می‌شده‌است. وجود بقایای پایه‌های پل بر روی رودخانه سالور و تپه‌های واقع در مجاورت و یا نزدیکی آن و آثار مدفون در آنها دلالت بر وجود دوره‌های تاریخی مختلف داشته و حاکی از اهمیت این منطقه‌است. محوطه‌های ارزشمند باستانی که هم دوره با محوطه‌های باستانی چشمه علی شهر ری، مرتضی گرد و تپه سیلک کاشان هستند مانند تپه مافین آباد با دارا بودن هفت هزار سال پیشینه تاریخی و فرهنگی از شهرت زیادی در مجامع علمی برخوردار بوده و از شاخص‌های تمدن پیش از اسلام در جهان شناخته می‌شود. همچنین تپه‌های باستانی پراکنده در سطح منطقه را می‌توانید با محوطه‌های تاریخی مجاور آن در دشت بزرگ ری مقایسه کرد. تاکنون ۱۲ اثر تاریخی و یاستانی شهرستان اسلامشهر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این منطقه به دلیل مرغوبیت و حاصلخیزی زمین‌های مستعد کشاورزی، وجود رودخانه‌های پرآب و رشته قانت‌های جاری آن و همچنین نزدیکی آن به تهران از دیرباز مورد توجه بوده‌است. محوطه باستاتی مافین آباد اسلامشهر که به دلیل حفاری‌های غیرمجاز سال‌های اخیر آسیب دیده‌است دارای کهن‌ترین دوره تاریخی است که دیرینگی آن به هزاره پنجم پیش از میلاد می‌رسد(استانداری تهران، 1388). اسلامشهر از طریق محور تهران-ساوه، شاهراه ارتباطی با استان‌های غرب و جنوب غرب کشور است و از محور جنوب با راه آهن استان‌های اصفهان، یزد و کرمان از یکسو و لرستان و خوزستان از سوی دیگر مرتبط می‌شود. این شهرستان به دلیل همجواری با تهران افراد از جمعیت های مختلف و قومیت های مختلف را در خود جای داده است. حوزه اسلامشهر به عنوان یكی از حوزه های طرح مجموعه شهری تهران دارای ویژگیهای خاصی از نظر تحولات جمعیتی و كالبدی می باشد كه بطوركلی آن را از سایر پهنه های حریم پایتخت مستثنی كرده است .پذیرش نسبتاً بالایی از مهاجران به استان تهران ، تجربه بالاترین رشد شهرنشینی در قیاس با كشور ، گسترش اسكانهای غیررسمی و گسترش های كالبدی غیراصولی تنها بخشی از ویژگی های آن به شمار می رود كه خود موجد مشكلات متعددی می باشد(هاشمی، 1389: 68).

موضوع تنوع قومی و فرهنگی از آنجایی که در ارتباط تنگاتنگ و مستقیمی با موضوعات و مقولاتی همچون «وحدت و یکپارچگی ملی» و «هویت ملی» و نیز «امنیت ملی » است از این رو ویژگی «تنوع و تکثر» در جامعه ایرانی به مثابه شمشیر دو تیغی است که هم می تواند فرصت باشد و هم به عنوان یک تهدید تلقی گردد. از این رو یادآوری این نکته بسیار ضروری است که هیچگاه طرح مساله قومیت ها ناقض اندیشه «اتحاد» یا منکر اصل «وحدت ملی» نیست، بلکه عدم پرداختن به اینگونه مسائل یا به حاشیه می تواند تهدیدی برای« وحدت و اتحاد ملی» باشد ولی پیش از هر چیز باید ذهنیت خود را از انگاره ها و نگرش های مطلق