از اجرای این تحقیق دستیابی به اهداف زیر مدنظر بود:

1- ارزیابی برهمکنش سطوح مختلف محلول‌پاشی اسید هیومیک و بستر کشت بر رشد و عملکرد توت‌فرنگی

2- تعیین بهترین سطح اسید هیومیک از نظر رشد و عملکرد توت‌فرنگی

3- تعیین بهترین بستر کشت از نظر رشد و عملکرد توت‌فرنگی

فصل دوم

(بررسی منابع)

2-1- طبقه‌بندی

توت‌فرنگی با نام علمی Fragaria ananassa L. Duch متعلق به تیره گل سرخ[9] یکی از گیاهان دولپه است. نوع وحشی آن دارای میوه، گل و برگ‌های کوچک است

 ولی انواع بزرگ‌تر آن توسط تلاقی‌های به دست بشر حاصل‌ شده‌اند. تعداد کروموزوم‌های پایه در توت‌فرنگی 7 است (7=x). گیاهانی علفی، چندساله، پوشیده از کرک، استولون‌دار هستند. برگ‌ها سه‌قسمتی، گل‌آذین دیهیم، دارای 2 تا 10 گل. گل‌ها دارای گریبان، 5 قسمتی و کاسبرگ فرعی وجود دارد. پرچم‌ها 10 تا 30 عدد و برچه‌ها 10 تا 80. میوه کاذب، متشکل از تعداد زیادی برچه که روی یک نهنج گوشتی مخروطی قرار گرفته‌اند (کاشی و حکمتی، 1370).

2-2- گیاه‌شناسی

برگ‌ها شامل سه برگچه خشن، کردار و سبز تیره (در برخی ارقام شفاف) می‌باشند. همیشه یک جفت برگچه خیلی کوچک‌تر در پائین برگ معمولی قرار می‌گیرد. برگچه‌ها دندانه‌ای تیز ولی کم‌وبیش گوه‌ای ساده است. روزنه‌های هوایی در بخش تحتانی برگ‌ها دیده می‌شوند. کسر فیلوتاکسی برگ‌ها در توت‌فرنگی 6/1 است. پریموردیای برگی بین گوشوارک‌ها زمستان‌‌گذرانی می‌کنند تا در سال بعد جایگزین برگ‌های قبلی شوند. گوشوارک‌ها در قاعده دمبرگ چسبیده‌اند و همگی درشت و اغلب برگ‌مانند و قهوه‌ای هستند. منشأ ایجاد برگ‌ها، ریشه‌ها، ساقه‌های رونده[10] و گل‌آذین‌ها، ساقه مرکزی یا همان طوقه هست. ساقه‌های رونده هرکدام از دو گره تشکیل‌ شده‌اند. گره اول در حالت خواب باقی می‌ماند و یا ساقه رونده دیگری تولید می‌کند درصورتی‌که گره دوم گیاه دختری را ایجاد می‌کند. توت‌فرنگی برای ایجاد ساقه‌های رونده به طول روز بلند نیاز دارد. ریشه‌ها زمانی که به 2 تا 5 سانتیمتری می‌رسند منشعب می‌شوند. محل پیدایش ریشه، قسمت بیرونی و تحتانی طوقه است. بالغ ‌بر 50 تا 90 درصد از ریشه‌ها در بخش 10 تا 15 سانتی‌متری بالای خاک قرار دارند. عمر ریشه افقی 1 تا 2 سال و عمر ریشه‌های ابتدایی 2 تا 3 سال است. بیشترین قسمت ریشه‌های جذب‌کننده در عمق 40 تا 80 سانتیمتری قرار دارند ولی اغلب تا 100 سانتیمتر هم نفوذ می‌کنند. گل‌آذین توت‌فرنگی یک ساقه تغییر‌‌‌شکل یافته‌است که به یک شکوفه اولیه ختم می‌شود. ساختار گل شامل 10 کاسبرگ، 5 گلبرگ و 30-20 پرچم است. گلبرگ‌های ‌سفید رنگ در قسمت‌های تحتانی به یک زائده کوچک متصل هستند. برای تقویت جوانه‌های گل به طول روز کوتاه نیاز است. دمگل‌ها باریک و به هنگام باز‌شدن گل‌ها ایستاده هستند و هنگام تشکیل میوه خمیده‌اند. تعداد تخمدان 600-60 عدد است. تعداد تخمدان در گل‌های بعدی به 4/1 تعداد تخمدان‌ها در گل‌های اولیه کاهش می‌یابد. در هر تخمدان یک تخمک وجود دارد. در‌ نتیجه بذر به تعداد فندقه‌ها تولید می‌شود. مادگی به تعداد زیاد و به شکل مارپیچ بر روی نهنج قرار دارد. توت‌فرنگی گیاهی خودگرده‌افشان است ولی وجود زنبور عسل برای کمک به گرده‌افشانی بی‌تأثیر نیست. قوه نامیه گرده‌ها به مدت 2 الی 3 روز حفظ می‌شود. کلاله‌ها به مدت 8 تا 10 روز آماده پذیرش گرده می‌باشند و عمل لقاح و باروری 24 تا 48 ساعت پس از گرده‌افشانی صورت می‌پذیرد. اگر لقاح ناقص باشد، تعداد فندقه‌ها محدود و در بعضی موارد تقارن میوه حفظ نمی‌شود. گل‌های توت‌فرنگی دو جنسی هستند. پس از تلقیح، گلبرگ‌ها می‌ریزند. سپس نهنج به‌تدریج رشد کرده و گوشتی می‌شود و به ‌مرور زمان آبدار شده و از حالت اسیدی به قندی تبدیل می‌شوند. نهنج از یک ‌لایه اپیدرمی، یک پوست، و یک مغز تشکیل‌ شده است. بین پوست و مغز دسته‌ های آوندی قرار دارند که برای توسعه جنین، مواد غذایی را حمل می‌کنند. میوه توت‌فرنگی مجتمع و شامل مادگی‌های فراوان است. میوه حاصل فندقه هستند که میوه حقیقی توت‌فرنگی است. جنین دارای دولپه نیمه بیضی بزرگ است و محتوی پروتئین و چربی است ولی فاقد نشاسته است. جوانه‌های گل و میوه سال بعد در مرداد و شهریور تشکیل می‌شوند.

کلیه ارقام توت‌فرنگی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1- ارقام بهاره: در سال یک‌بار میوه می‌دهند؛

این مطلب را هم بخوانید :

2- ارقام چهار فصل: در سال بیش از یک‌بار میوه می‌دهند (بهنامیان و همکاران، 1381).

2-3- تاریخچه