3-2-4-3 توصیه‌های چارچوب تعامل پذیری اروپا برای موانع سازمانی تعامل پذیری……………….. 60
3-2-4-4 توصیه های چارچوب تعامل پذیری اروپا برای موانع معنایی تعامل پذیری………… 60
3-2-5 استاندارد و معماری برای برنامه‌های کاربردی دولت الکترونیک آلمان 61
3-2-5-1 هدف SAGA………………………….. 61
3-2-5-2 مدل مرجع SAGA……………………… 62
3-2-5-3 مدل مرجع معماری SAGA……………….. 64
3-2-6 چارچوب تعامل پذیری دولت مالزی………… 64
3-2-7 چارچوب تعامل پذیری دولت الکترونیک نیوزیلند 65
3-2-8 چارچوب تعامل پذیری دولت الکترونیکی انگلستان 65
3-3 اجزای تشکیل دهنده تجارب تعامل پذیری کشورها…. 66
3-4 اصول انتخاب استاندارد…………………… 67
3-5 حیطه‌های مورد نظر در چارچوب تعامل پذیری کشورهای مورد بررسی 68
3-6 اعتبار………………………………… 69
3-7 اطلاعات فنی…………………………….. 70
3-8 ویژگیهای چارچوب تعامل پذیری تعامل پذیری دولت الکترونیک 72
- فصل چهارم: بررسی وضع موجود شهرداری مشهد……… 73
4-1 معرفی شهرداری مشهد……………………… 74
4-1-1 معاونت‌های شهرداری مشهد………………. 74
4-1-2 مناطق شهرداری مشهد………………….. 74
4-1-3 سازمان‌های زیر مجموعه شهرداری…………. 75
4-2 سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری مشهد.. 76
4-2-1 وظایف سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری مشهد 76
4-3 خدمات شهرداری………………………… 77
4-3-1 حوزه خدماتی عملیاتی…………………. 79
4-3-2 حوزه خدماتی پشتیبان…………………. 80
4-3-3 حوزه خدماتی پشتیبان مدیریت…………… 80
4-4 وضع موجود تعاملات الکترونیک شهرداری مشهد……. 80
4- 4- 1 تهیه سند راهبردی شهر الکترونیک……… 81
4-4-1-1 تاثیر سند راهبردی شهر الکترونیک مشهد در تعامل پذیری 81
4-4-1-2 مراحل ایجاد شهر الکترونیک………….. 82
4-4-1-3 مراحل ایجاد شهر الکترونیک مشهد……… 82
4- 4- 2 طرح ایجاد شبکه یکپارچه ارتباطی شهرداری مشهد 84
4- 4- 3 زیرساخت داده‌های مکان (SDI) ……………. 85
4- 4- 4 سامانه گردش الکترونیک مکاتبات اداری…. 85
4-4-5 پورتال شهر مشهد…………………….. 87
4-4-5-1 اهداف پورتال مشهد…………………. 88
4-4-5-2 لیست برخی از خدمات ارائه شده در پورتال جامع شهرداری مشهد 89
4-4-6 سامانه مدیریت الکترونیک آرشیو اسناد شهرداری مشهد 90
4-4-6-1 هدف از راه اندازی سامانه آرشیو اسناد… 91
4-5 سرویس‌های الکترونیک شهرداری مشهد…………… 91
4-5-1 سطح بلوغ خدمات الکترونیک شهرداری مشهد…. 91
4-6 زیرساخت‌های شهرداری مشهد…………………. 94
4-6-1 زیرساخت‌های نرم افزاری یکپارچه در سطح شهرداری و شهر 94
4-6-2 زیرساخت‌های سخت افزاری یکپارچه در سطح شهرداری و شهر 95
4-7 بلوغ تعامل پذیری شهرداری مشهد…………….. 97
4-7-1 مدل بلوغ تعامل پذیری سازمانی انتخابی برای شناسایی سطح تعامل پذیری شهرداری مشهد……… 97
4-7-2 سطح بلوغ تعامل پذیری سازمانی شهرداری مشهد 99
4-8 نمودار تحلیل SWOT وضعیت تعاملات الکترونیک شهرداری مشهد 100
4-9 مراحل پیشنهادی برای توسعه تعامل پذیری شهرداری مشهد 102
- فصل پنجم: انتخاب چارچوب تعامل پذیری و معماری سازمانی 104
5- 1 شاخصهای انتخاب چارچوب تعامل پذیری برای شهرداری مشهد 105
5-2 استفاده از آزمون دوجمله ای برای رد و پذیرش شاخص ها 106
5-3 انتخاب چارچوب مناسب برای شهرداری…………. 108
5-3-1 مدل سنتی با رویکرد توسعه تدریجی……… 109
5-3-2 معماری سرویس گرا…………………… 110
- فصل ششم: روش عملی برای پیاده سازی تعامل پذیری در شهرداری مشهد 111
6- 1 معرفی روش IPIS برای پیاده سازی تعامل پذیری در شهرداری مشهد 112
6-1-1 موانع تعامل پذیری………………….. 112
6-2 مدل مفهومی پیاده سازی تعامل پذیری………… 113
6-3 اجزای تشکیل دهنده IPIS……………………. 114
این مطلب را هم بخوانید :
6-3-1 مخازن تعامل پذیری………………….. 115
6-3-2 ابزارهای پشتیبانی………………….. 116
6-3-3 سیستم‌های مبتنی بر دانش……………… 117
- فصل هفتم: جمع بندی و نتیجه گیری……………. 118
7-1 بررسی اهداف اولیه تحقیق…………………. 118
7-2 کارهای آینده………………………….. 120
منابع……………………………………. 121
پیوست یک – پرسشنامه……………………….. 129
پیوست دو – خدمات الکترونیک شهرداری مشهد………. 132
مقدمه
تجارت الکترونیکی[1] امروزه عرصه جدیدی از رقابت را در جهان گشوده است و برای شرکت‌ها، سازمان‌ها و افراد شرکت کننده مزایا و موقعیت‌های بسیار ارزشمندی را فراهم می کند. در این بین تعاملات الکترونیکی[2] با ایجاد شرایطی جهت همکاری‌های فرا سازمانی این امکان را به آن‌ها می‌دهند که بدون صرف وقت و هزینه زیاد بتوانند تجارت خود را به انجام برسانند و همچنین از موقعیت‌های جدید به وجود آمده بهره ببرند.
وجود ارتباطات و همکاری با سایر سازمان‌ها به خصوص در توسعه شهرهای الکترونیکی و همچنین دولت الکترونیک دارای مزایای بی شماری همچون کاهش هزینه مبادله‌های درون شهری، کاهش هزینه‌های ترافیک و عبور و مرورهای شهری، افزایش بهره‌وری و بازدهی بیشتر اقتصادی برای سازمان‌ها می‌باشد، از طرف دیگر رشد و توسعه فزاینده فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی زمینه توسعه همکاری‌های بین سازمانی را به عنوان موتور محرکه بیش از پیش امکان پذیر ساخته است.
در حال حاضر، اکثر شرکت‌های ایرانی به صورت سنتی فعالیت می‌نمایند و دارای سیستم‌هایی با فناوری مستقل و قوانین کاری متفاوتی هستند و معمولاً به صورت جزیره‌ای فعالیت می‌نمایند.
برای ایجاد تعاملات الکترونیک می‌بایست فرایندهای سازمان را یکپارچه نمود؛ اما انجام فرایندهای سازمان، وابسته به نرم افزارها و سیستم‌های اطلاعاتی متنوعی است که هر کدام در زمان‌های متفاوت و با فناوری‌های خاصی پیاده سازی شده‌اند؛ به همین دلیل تعامل چنین فرایندهایی در محیط سیستمی، منوط به تعامل پذیری سیستم‌های مختلف سازمانی است [1]. بنا به گفته نویسنده مقاله «چارچوب تعامل پذیری
