2-6-1-6-4- بازیهای رایانهای.. 169
2-6-1-6-5- اسباببازیها 170
2-6-1-6-5-1- مشکلات تولید اسباببازی در ایران. 171
2-6-1-6-5-2- نکاتی برای تولیدکنندگان و عرضهکنندگان اسباببازی.. 172
2-6-1-6-5-3- نقش بازیهای قرآنی در انس کودکان با قرآن. 173
2-7- اصل آراستگی…………………………………………………………………………………………….. 175
2-7-1- روش آراستن ظاهر. 175
2-7-2- روش تزیین کلام. 176
2-7-3- نحوه تأثیرگذاری روش آراستگی ظاهر و کلام در آموزش قرآن. 177
فصل سوم: نهادهای مسئول کارآمد سازی آموزههای قرآن………………………………………………178
3-1- خانواده……………………………………………………………………………………………………… 180
3-1-1- ضرورت مسئولیت تربیت دینی والدین.. 183
3-1-2- وظایف والدین برای تربیت دینی کودکان بر اساس آیات قرآن و روایات… 184
3-1-2-1- دعا نمودن برای طلب فرزند و ذریّهای پاک.. 184
3-1-2-2- توجه به آینده فرزندان و منشأ خیر بودن آنها 184
3-1-2-3- تأثیر نامگذاری نیکو. 185
3-1-2-4- تأثیر گفتن اذان و اقامه در گوش نوزادان. 186
3-1-2-5- تحنیک یا کام برداشتن.. 187
3-1-2-6- تبریک و دعا به مناسبت تولّد فرزند. 189
3-1-2-7- حفظ و صیانت فرزندان از آسیبهای معنوی.. 189
3-1-2-8- قرار دادن خانه به عنوان پایگاه نشر معارف اسلامی.. 192
3-1-2-9- شکلدهی و شکوفایی امور فطری فرزندان (از جمله نماز) 193
3-1-2-10- رشد و شکوفایی بر پایه خلقیات فرزندان. 195
3-1-2-11- تعلیم قرآن و چگونگی آموزش آن به فرزندان. 196
3-1-2-11-1- آموزش قرآن به کودکان در سیره معصومان : 197
3-1-2-11-1-1- هزینه کردن برای آموزش قرآن. 197
3-1-2-11-1-2- پاداش آموزش قرآن به فرزند. 198
3-1-2-11-1-3- آموزش قرآن به عنوان اولین ماده درسی.. 198
3-1-2-11-1-4- عادت دادن کودکان به قرائت قرآن. 199
3-1-2-11-1-5- علت تأکید معصومان:بر آموزش قرآن در دوره کودکی.. 200
3-1-2-11-1-6- علت انتخاب قرآن، به عنوان اولین ماده درسی آموزش… 201
3-1-2-11-1-7- علت اصرار داشتن بر تلاوت قرآن توسط کودکان. 202
3-1-2-12- انتقال فرهنگهای دینی جامعه به فرزندان. 203
3-1-2-13- مشارکت دادن همه اعضای خانواده در انجام کارهای خیر. 204
3-1-2-14- حسّاس بودن نسبت به زندگی معنوی فرزندان پس از مرگ… 204
3-1-2-15- اولویت بندی مفاهیم تربیتی بر اساس منشور تربیتی لقمان. 205
3-1-2-15-1- مسائل اعتقادی.. 205
3-1-2-15-1-1- موارد مورد توجه در تربیت اعتقادی.. 206
3-1-2-15-1-1-1- دعوت به توحید. 206
3-1-2-15-1-1-2- توجه به معاد. 207
3-1-2-15-2- آداب معاشرت… 207
3-1-2-15-3- مسائل عبادی (مخصوصاً نماز) 210
3-1-2-15-3-1- چگونگی آموزش نماز به کودکان و نوجوانان در سیره معصومان:: 213
3-1-2-15-3-1-1- سن شروع آموزش نماز به کودکان. 214
3-1-2-15-3-1-2- سهلگیری در آموزش نماز به کودکان. 214
3-1-2-15-3-1-3- برنامه آموزش نماز در روایات و سیره معصومان: 215
3-1-2-15-3-1-4- مراحل آموزش نماز به کودکان در سیره معصومان: 221
3-1-2-15-4- امر به معروف و نهی از منکر. 222
3-1-2-15-5- ادب راه رفتن.. 223
3-1-2-15-6- ادب سخن گفتن با مردم. 224
3-1-3- پیشنهادهای كاربردی برای انس بیشتر فرزندان با قرآن. 225
3-2- مدرسه………………………………………………………………………………………………………. 228
3-2-1- رویکرد حاکم بر برنامههای درسی ایران. 229
3-2-1-1- رویکرد جدید برنامه آموزش قرآن در دوره ابتدایی.. 230
3-2-1-1-1- جامعیت آموزش… 230
3-2-1-1-2- توجه بیشتر به جنبههای عاطفی و نگرشی و تأکید بر عمل.. 231
3-2-1-1-3- توجه به تواناییها و محدودیتهای رشدشناختی کودکان. 232
3-2-1-1-4- تغییر اساسی در نظام ارزشیابی.. 232
3-2-1-1-5- اتّکا بر راهنما در برنامه درسی.. 232
3-2-2- جایگاه و شأن معلم قرآن. 232
3-2-2-1- ویژگیهای معلّم قرآن. 235
3-2-2-1-1- ویژگیهای ذاتی.. 235
3-2-2-1-1-1- سلامت عقیده 235
3-2-2-1-1-2- نیّت خالصانه و ایمان به ارزش کار تربیتی.. 235
3-2-2-1-1-3- رفتار مطابق گفتار (تدیّن صادقانه) 237
3-2-2-1-1-4- حسن خلق.. 239
3-2-2-1-1-5- پشتکار. 244
3-2-2-1-1-6- بخشش علمی.. 245
3-2-2-1-2- ویژگیهای علمی.. 246
3-2-2-1-2-1- معلومات تخصصی.. 246
3-2-2-1-2-2- معلومات حرفهای.. 246
3-2-2-2- آداب آموزشی.. 248
3-2-2-2-1- شروع با نام خدا 248
3-2-2-2-2- وضو و طهارت… 248
3-2-2-2-3- دعا و استمداد از خدا 249
3-2-3- موانع پیش روی تربیت قرآنی کودک در کشور. 250
3-2-3-1- فقدان برنامهریزان و کارشناسان باصلاحیت… 250
3-2-3-2- فقدان پژوهشهای آکادمیک کافی.. 250
3-2-3-3- عدم جامعنگری به وجود انسان. 251
3-2-3-4- عدم توجه به روح و ملکوت انسان. 251
3-2-3-5- عدم توجه به اهداف چند ساحتی.. 252
3-2-3-6- اصطکاک با تعصّبها، خرافات و غرائز حیوانی.. 252
3-2-3-7- ضعف انگیزه 253
3-2-3-8- سختی پیشروی و آسانی عقبگرد. 254
3-2-3-9- انتزاعی بودن مفاهیم. 254
3-2-3-10- جهل مرکب یا پیشفرضهای غلط.. 254
3-2-3-11- عدم تعامل مربّی پرورشی با مربّیان دینی و قرآن. 255
3-2-3-12- طریقت داشتن قرآنآموزی به جای موضوعیت داشتن آن. 256
3-2-3-13- داشتن نگاهی جنبی به درس قرآن. 257
3-2-4- راهکارهای عملی جهت استفاده گروه برنامهریزی قرآن. 257
3-2-4-1- تغییر در محتوای برنامه آزمایشی قرآن. 257
3-2-4-2- ارتقای صلاحیتهای علمی و حرفهای معلّمان قرآن. 259
3-2-4-3- تداوم انس روزانه با قرآن. 259
این مطلب را هم بخوانید :
3-2-4-4- خاتمه دادن به تفكیک خواندن و فهمیدن قرآن از یک دیگر. 259
3-2-4-5- تشکیل کرسیهای روششناسی آموزش قرآن. 259
3-2-4-6- ایجاد انسجام و وحدت رویه همه دروس با درس قرآن. 259
3-2-4-7- تدوین برنامه درسی اخلاق مدار. 260
3-2-5- راهكارهایی برای ایجاد علاقه و تقویت مهارت دانشآموزان به خواندن روزانه قرآن كریم 260
3-3- رسانههای جمعی…………………………………………………………………………………………. 263
3-3-1- تأثیرات فیلم و تئاتر. 265
3-3-2- راهکارهای اجرایی برای اثرگذاری بیشتر رسانهها در تحقق تربیت قرآنی کودکان. 266
3-3-2-1- شناسایی شاخصهای تربیت قرآنی کودکان و لزوم هماهنگی همه نهادها بر اساس شاخصها 266
3-3-2-2- بهرهگیری از تبلغات مناسب… 266
3-3-2-3- افزایش برنامههای آموزشی مرتبط با دینداری کودکان برای والدین.. 267
3-4- مساجد……………………………………………………………………………………………………… 267
3-4-1- راههای جذب کودکان به مساجد. 269
3-5- دارالقرآنها و مهد قرآنها………………………………………………………………………………. 270
3-5-1- بایستههای آموزش قرآن به خردسالان. 271
3-5-1-1- برخورداری از آگاهی و باورهای عمیق دینی.. 271
3-5-1-2- لزوم تربیت کارشناس آموزش قرآن. 271
3-5-1-3- اهتمام به آموزش مفاهیم قرآنی به جای تربیت قاری و حافظ قرآن. 272
3-5-1-4- عدم استفاده از روش زبانآموزی در آموزش قرآن. 272
3-5-1-5- آموزش تصویری قرآن به کودکان. 272
3-5-1-6- کاستن از حجم مفاهیم قرآنی.. 273
3-5-1-7- تدوین آییننامه در حوزه آموزش قرآن. 273
3-6- سایر نهادهای مسئول تربیت قرآنی كودكان………………………………………………………… 273
3-6-1- كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان. 274
3-6-2- سازمان انجمن مركزی اولیاء و مربَیان. 276
3-6-3- سازمان اوقاف و امور خیریه. 277
3-6-4- سازمان دارالقرآن الكریم. 277
نتایج کلی پژوهش……………………………………………………………………………………………………278